میرورلس یا DSLR ؟ کدام گزینه بهتر است ؟
میرورلس یا DSLR ؟ کدام گزینه بهتر است ؟
دوربین های DSLR با برخورداری از یک فناوری پیشرفته و طراحی ظاهری بی نظیر هنوز هم با یک روند ثابت در حال ارایه نوآوری ها و پیشرفت های جدیدی در دنیای عکاسی می باشند . این دوربین ها با دارا بودن بدنه هایی خوش دست و ارایه احساسی بی نظیر در زمان عکاسی ؛ کار کردن در بسیاری از موقعیت های سخت و چالش برانگیز را امکان پذیر نموده اند .
اما از سوی دیگر ؛ دوربین های میرورلس ؛ با حذف ساختار آینه وبسیاری از بخش های مکانیکی داخلی دوربین ؛ سرعت عملکرد بالاتر را در قالب بدنه ای کوچک و سبک به وجود آورده و شاتر الکترونیکی بدون صدای آنها ؛ عکاسی در بسیاری از موقعیت ها را امکان پذیر نموده است .
طرفداران دوربین های DSLR به خوش دست بودن بدنه دوربین هایشان اشاره می کنند و ویزور اپنیکال دوربین را برای مشاهده صحنه در زمان واقعی تر به عنوان یک مزیت بر می شمارند اما از سوی دیگر ؛ طرفداران محصولات میرورلس ؛ امکان عکاسی بدون صدا ؛ کم بودن وزن دوربین و لنز و برخورداری از ویزور الکترونیکی برای عکاسی در شرایط و محیط های بسیار پر نور را از جمله ویژگی های بسیار برتر دوربین خود مطرح می سازند .
کمپانی های تولید کننده دوربین از این مسائل به خوبی آگاهی دارند و تلاش می کنند تا در راستای جلب توجه مصرف کنندگان کیفیت محصولات جدیدتر خود را بهبود ببخشند و در این زمینه شاهد آن هستیم که دوربین های DSLR به میزان زیادی از ویژگی های مفید دوربین های بدون آینه برخوردار شده اند و از سوی دیگر دوربینهای بدون آینه هم در حال به دست آوردن امکانان مفید موجود در طراحی دوربین های DSLR هستند . برآیند این تلاش بدانجا خواهد رسید که میان این دو گروه از محصولات پرکاربرد در دنیای عکاسی تفاوت چندانی باقی نخواهد ماند .
به عنوان مثال دو مورد از دوربین های جدید Canon EOS-1D X Mark III و Nikon D780 را در نظر بگیرید .این دو محصول ؛ جدیدترین نمونه های DSLR تولید شده از سوی غول های تولید دوربین یعنی کانن و نیکون هستند که از الگوریتم های اتوفوکوس دوربین های میرورلس این کمپانی در تولید آنها استفاده شده است . حتی این شایعه وجود دارد که کانن در حال تولید نسخه کاملا میرورلس از دوربین Canon EOS-1D X Mark III نیز می باشد .
از سوی دیگر کمپانی کانن اقدام به تولید جدید ترین پرچمدار میرورلس خود یعنی EOS R5 نیز نموده است از قدرت فیلمبرداری با کیفیت 8K برخوردار بوده و دارای برترین سیستم اتوفوکوس موجود در جهان نیز می باشد . از سوی دیگر کمپانی های نیکون و پاناسونیک نیز محصولاتی همچون Nikon Z5 و Panasonic Lumix S5 را ارایه نموده اند که دارای برخی از برترین فناوری های موجود در تولید دوربین هستند . غول لوازم الکترونیکی جهانی یعنی سونی نیز جدیدترین محصول خود با نام Sony A7S III را ارایه نموده است که به هیولای تصویر برداری در محیط تاریک شهرت یافته است .
هر دو گروه از دوربین های میرورلس و DSLR دارای مزیت ها و معایب مخصوص به خود هستند و با بررسی هر دو گروه از این محصولات قدرت انتخاب بیشتری در اختیار کاربران نهایی آنها قرار می گیرد و از این جهت در این مطلب ویژگی های تفاوت ها و مزیت های هر دو گروه از سیستم های میرورلس و DSLR را مورد اشاره قرار داده ایم .
تفاوت ها
هر دو گروه از دوربین های میرورلس و DSLR نمایش صحنه را از طریق لنز خود به دست می آورند اما روش نمایش دادن در آنها کاملا متفاوت می باشد .
طراحی دوربین های DSLR به گونه ای می باشد که برای به دست آوردن تصویر صحنه باید از یک آینه استفاده شود . آینه موجود در درون بدنه دوربین ؛ تصویر به دست آمده از لنز را به سمت قسمت ویزور که در قسمت بالاتر از آن قرار گرفته است ؛ منعکس می نماید .زمانی که شما اقدام به گرفتن عکس می کنید ؛ اینه به سمت بالا حرکت نموده و تصویر با گذر از آن به سنسور یا فیلم دوربین برخورد می کند .
در دوربین های بدون آینه از روش متفاوتی استفاده می شود و دراین دوربینها تصویر به دست آمده از طریق سنسور برای نمایش در ویزور الکترونیکی آنها استفاده می گردد . با استفاده از این شیوه ؛ قسمت های مکانیکی مربوط به آینه و ویزور اپتیکال به طور کامل از درون بدنه دوربین حذف می شود . اگر چه ممکن است این حالت در ابتدا یک مزیت برای دوربین های میرورلس به نظر برسد اما در هر صورت تولید کنندگان دوربین های میرورلس مجبور شدند تا به نوعی سیستم های اتوفوکوس جدید تری را برای هماهنگی با سیستم های بدون آینه به وجود آورند . از سوی دیگر مسئوله طول عمر باتری ؛ به یک حالت غیر قابل رقابت میان دوربین های میرورلس و DSLR مبدل شده است .
فوکوس دهی
در اولین نمونه ها از دوربین های میرورلس ؛ از سیستم اتوفوکوس مشابه با دوربین های کامپکت استفاده می شد که به نوعی اتوفوکوس مبتنی بر تشخیص کنتراست بوده است . در این فناوری از تصویر به دست آمده در سنسور برای اندازه گیری کنتراست موجود در نقاط مختلف استفاده میشد و در آن پر کنتراست ترین نقطه تشخیص داده شده با لنز به عنوان اولین نقطه فوکوس استفاده میشد . این شیوه از دقت بسیار بالایی برخوردار بوده است و تصویر نهایی به دست آمده با آن دقیقا همان تصویری می بود که شما در ویزور مشاهده کرده بودید .
از سوی دیگر این سیستم نقایص منحصر به خود را نیز دارا بود . در این شیوه ؛ دوربین باید زمان زیادی را برای تشخیص نقاط دارای کنتراست مصرف می کرد . در دوربین های کامپک به سبب برخورداری از لنز های کوچکتر و قسمت های داخلی کمتر ؛ این شیوه تصویر نسبتا شارپ را ارایه می دهد اما در دوربین هایی که دارای سنسورهای بزرگتری هستند و از عماصر و المنتهای بیشتری برای لنز های آنها استفاده شده است ؛ روش آزمونو خطای مبتنی بر تشخیص کنتراست موجود در صحنه , یک روش بسیار کند و زمان بر برای عکاسی به شمار می آید .
در فناوری تولید دوربین های DSLR از شیوه اتوفوکوس تشخیص فاز یا ( phase-detection AF ) استفاده می شود که از سرعت عمل بسیار بالاتری برخوردار است . در این فناوری دوربین دو تصویر از سوژه را از دو زاویه مختلف مورد ارزیابی قرار داده و بلافاصله بهترین حالت برای فوکوس مجدد بر آنرا به دست می آورد . به دلیل استفاده از یک سنسور مجزا برای تشخیص نقطه فوکوس در دوربین های DSLR ، این شیوه ممکن است از دقت کمتری برخوردار باشد اما مطمئنا یک شیوه اتوفوکوس بسیار سریع به شمار می آید .
در دوربین های میرورلس امکان استفاده از یک سنسور مجزا برای تشخیص نقطه فوکوس وجود ندارد زیرا این امر موجب ایجاد یک مانع برای دریافت نور توسط سنسور اصلی دوربین خواهد شد . اما به مرور زمان تولید کنندگان دوربین های میرورلس به فناوری های جدید تری دست یافتند و بر اساس آن توانستند سیستم اتوفوکوس تشخیص فاز را بر روی سنسور اصلی دوربین به دست آورند . . اکنون جدیدترین دوربین های میرورلس موجود در بازار دارای اتوفوکوس دوگانه ای هستند که از حالت اتوفوکوس phase-detection AF برای دستیابی به سرعت و از اتوفوکوس تشخیص دهنده کنتراست برای دستیابی به دقت بالاتر در زمان عکاسی استفاده می کنند .
کمپانی های کانن و نیکون از رویکرد متفاوتی در بررسی و مقایسه میرورلس در برابر DSLR استفاده می کنند . به عنوان نمونه در دوربین نیکون D850 از سیستم اتوفوکوس تشخیص فاز برای عکاسی با ویزور و از سیستم اتوفوکوس تشخیص کنتراست برای عکاسی با صفحه نمایش استفاده شده است . در عین حال دوربین میرورلس Nikon Z6 دارای یک سیستم تشخیص فاز دو گانه مبتنی بر سنسور است که در آن عکاسی با ویزور و صفحه نمایش از همین سنسور انجام می شود . نیکون همین سیستم اتوفوکوس را برای تولید دوربین DSLR جدید خود یعنی D780 نیز استفاده نموده است .
سیستم اتوفوکوس تشخیص فاز کانن موسوم به Dual Pixel CMOS AF برای هر دو گروه از دوربین های میرورلس و DSLR ساخت این کمپانی استفاده شده است و به عنوان مثال در دوربین کانن EOS 5D Mark IV از اتوفوکوس تشخیص فاز برای هر دو حالت عکاسی با ویزور و ال سی دی ؛ استفاده شده است . در اولین دوربین های میرورلس ساخت کانن یعنی EOS R , EOS RP از نسخه پیچیده تری از Dual Pixel CMOS AF برای عکاسی با ویزور و صفحه نمایش استفاده شده است و با تولید دوربین های EOS R5 و EOS R6 نسل بعدی سیستم اتوفوکوس کانن یعنی Dual Pixel CMOS AF II نیز معرفی شد که یکی از ویژگی های آن قابلیت تشخیص چشم پرنده ها در زمان پرواز است .
مسئله اتوفوکوس تنها یک بخش از وجود تمایز میان دوربین های DSLR و میرورلس است و با توجه به نوع سبک عکاسی مورد استفاده از سوی هر فرد ؛ مناسب ترین دوربین با سیستم اتوفوکوس مورد نیاز را می توان از میان گزینه های موجود انتخاب نمود .
ویزور
در طراحی دوربین های میرورلس از ویزور الکترونیکی استفاده می شود . در نخستین نمونه های میرورلس ؛ ویزور الکترونیکی بسیار کند و فاقد جزئیات رنگ و نور دقیق می بود و در صورت حرکت سریع دوربین یا سوژه ، ویزور از به دست آوردن تصویر همزمان جا می ماند . اما امروزه ویزور های الکترونیکی جدید بسیاری از نقاط ضعف خود را بر طرف نموده اند و اکنون رزولوشن بالا به همراه تعداد نقاط بسیار زیاد برای ارایه تصاویری با شفافیت کامل با استفاده از این ویزور ها قابل دستیابی می باشد . در حال حاضر دوربین Panasonic Lumix S دارای با 5 میلیون نقطه دارای بالاترین رزولوشن ویزور الکترونیکی در بازار است .
مساله تاخیر در تصویر ویزور الکترونیکی به لطف دستیابی به فناوری موسوم به « نرخ تازه سازی تصویر » به طور کامل برطرف شده است و جاماندن نقطه فوکوس در ویزور الکترونیکی نیز در مدل های جدیدی همچون Sony a9 و مدل G9 کمپانی پاناسونیک ؛ کاملا برطرف شده است .
علاوه بر این , با استفاده از ویزور الکترونیکی در دوربین های میرورلس ؛ مشاهده تغییرات نوردهی به تصویر , تاثیر وایت بالانس و تغییرات رنگ عکس را در زمان واقعی عکاسی می توان مشاهده نمود و این چیزی است که ویزور های اپتیکال قادر به انجام آن نمی باشند .
جدیدترین ویزور های الکترونیکی در دوربین های میرورلس از شفافیت کامل برای نمایش تصویر در محیط های کم نور برخوردار هستند ؛ تصاویر آنها کاملا بدون نویز بوده و حالت واقعی رنگ و جزئیات را به خوبی نمایش می دهند.
ویزور اپتیکال
اگرچه در ویزور اپتیکال حالت نهایی تصویر نمایش داده نمی شود اما این نقیصه بلافاصله بعد از گرفته شدن عکس و نمایش آن در تصویر پیش نمای , بر طرف می شود. علاوه بر این بسیاری از عکاسان تصویر خام به دست آمده با ویزور اپتیکال را که نمایی شبیه به تصویر قابل مشاهده با چشم انسان است را بر تصویر رندر شده ویزورهای الکترونیکی ؛ ترجیح می دهند . در تصویر ویزور الکترونیکی تنظیمات دوربین و حالت های تعیین شده بر رنگ و نور ؛ بر حالت نهایی تصویر قابل مشاهده تاثیرگذار است و آن چیزی که در ویزور دیده می شود ؛ با آنچه که در صحنه موجود است ؛ متفاوت خواهد بود . در حال حاضر ویزور های اپتیکال نیز به سطح بالایی از هوشمندی دست یافته اند . پانل های LED همراه شده با ویزورهای اپتیکال ؛ اطلاعات زیاد تری را نسبت به قبل در درون ویزور قابل مشاهده می نمایند .
در عکاسی از صحنه های ورزشی و پر تحرک نیز ویزور اپتیکال مزایای خاص خود را دارد و اگر چه در فریم ریت های بالا در عکاسی پی در پی از صحنه های پر تحرک ؛ سیاه شدن تصویر همیشه یک مسئله است اما در هر صورت با پیشرفت های جدید این حالت کمتر موجب نگرانی می شود و عدم وجود تاخیر در تصویر ویزور و حالت موجود در صحنه نیز مزیت اصلی ویزور های اپتیکال در زمان عکاسی از سوژه های پر تحرک می باشد.
طول عمر باتری
حتی ضعیف ترین دوربین های DSLR قادرند تا قابلیت ثبت حداقل 600 عکس در هر مرتبه از شارژ کامل باتری را ارایه دهند . یک دوربین DSLR سطح مبتدی همچون دوربین نیکون D3500 قادر به ارایه 1550 عکس در هر مرتبه از شارژ کامل باتری است و در دوربین های DSLR حرفه ای تر رقمی تا 4000 عکس را نیز ثبت کرده اند . دوربین فوق حرفه ای نیکون D6 قادر به ارایه 3580 شات عکس می باشد و در حالت عکاسی متوالی سرعت بالا با این دوربین ؛ تا دو برابر این مقدار را تنها با یک باتری فول شارژ می توان به دست آورد.
در این زمینه دوربین های میرورلس با فاصله زیادی عقب تر قرار می گیرند . میانگین ثبت 350 تا 400 عکس با هر باتری فول شارژ ؛ کمی ناامید کننده به نظر می رسد . یک دوربین پر فروش مثل دوربین سونی Sony A7R III قادر به ثبت 650 شات عکس است که نسبت به مدل های قدیمی تر از خود ؛ طول عمر دو برابر بیشتر را نشان می دهد . دوربین سونی Sony A7R IV نیز وضعیت کمی بهتری را ارایه می دهد اما در دوربین Canon EOS RP تنها ثبت 250 شات عکس با هر باتری فول شارژ را باید انتظار داشته باشیم .
دوربین های میرورلس به میزان بسیار زیادی وابسته به نیروی باتری خود هستند و در این دوربین ها صفحه ال سی دی دوربین تقریبا به صورت تمام وقت روشن می باشد . همچنین کوچکتر بودن حجم بدنه دوربین به معنای آن است که از باتری های کوچکتری برای آنها باید استفاده نمود و در کنار این مسئله ؛ فعال بودن استابیلایزر داخلی بودنه در تمام زمان های عکاسی و تصویر برداری نیز از جمله عواملی است که به مصرف زیاد باتری در این دوربین ها کمک می نماید .
حجم بدنه دوربین
یکی از برترین مزیت هایی که در رابطه با دوربین های میرورلس به مقدار زیادی تکرار می شود آن است که این دوربین ها حجم بدنه کوچکتر و وزن سبکتری در مقایسه با دوربین های DSLR دارند . در کنار این موضوع باید به این نکته توجه داشته باشیم که همان سنسور های فول فریم یا کراپ که برای دوربین های میرورلس استفاده می شوند در درون دوربین های DSLR نیز قابل استفاده هستند و ازاین روی بدون اضافه شدن وزن و حجم در اثر استفاده از سنسور و پردازشگر تصاویر ؛ کیفیت تصویر مشابه در هر دو گروه از دوربین های DSLR و میرورلس را می توان به دست آورد. به عنوان نمونه می توان بیان نمود که همان سنسور مورد استفاده در دوربین Canon EOS M50 ، در یک دوربین DSLR کانن نیز قابل استفاده است و تنها تفاوت این دو مدل ؛ وزن بدنه آنها خواهد بود .
دلیل اصلی سنگین تر بودن دوربین های DSLR مکانیسم عملکرد آینه ؛ مانت لنز و ویزور اپتیکال آنها می باشد . دوربین های میرورلس تماما فاقد این قسمت ها هستند و تنها در دوربین های DSLR سطح مبتدی مثل Nikon D3500 است که فناوری پنتامیرور ؛ تاثیر چندانی بر وزن بدنه دوربین به وجود نمی آورد .
کوچکتر بودن بدنه دوربین های میرورلس موجب می شود تا تعداد کلید های کنترل موجود بر روی بدنه به میزان چشمگیری کاهش پیدا کند . همچنین در برخی موارد اندازه سنسور موجود در بدنه دوربین نیز تحت تاثیر حجم بدنه آن قرار می گیرد . کوچکتر شدن بدنه دوربین به معنای کوچکتر شدن دایل های کنترل نیز می باشد و افرادی که دارای دست های بزرگی هستند ؛ در کار کردن با این دوربین ها مشکل خواهند داشت .در این دوربین های صفحه ال سی دی لمسی نیز کوچکتر است و کار کردن با آن دشوار تر می نماید. در مقایسه یک دوربین DSLR حرفه ای مثل Nikon D850 با حجم بدنه بزرگ و برخورداری از تعداد زیادی از کلید های کنترل ؛ یک دوربین کاملا خوش دست است که عملکردهای لمسی و فیزیکی آن به خوبی قابل کنترل می باشند .
لنز ها
تمام افرادی که از دوربین های سری Canon EOS DSLR استفاده می کنند می توانند از 30 سال تجربه این کمپانی در زمینه تولید انواع لنز ها استفاده کنند . همچنین انواع لنز های کمپانی های دیگر نیز به همراه این دوربین ها قابل استفاده می باشند. کاربران دوربین های نیکون و پنتاکس نیز گزینه های مشابهی در اختیار دارند با این ویژگی که آنها قادر خواهند بود تا لنز های مدل های قدیمی تر را بدون نیاز به هرگونه مبدل ؛ به همراه دوربین خود بکار بگیرند .
در دنیای دوربین های میرورلس ؛ این سطح از گستردگی و قابلیت انتخاب انواع مختلف لنز ها وجود ندارد .با این وجود کمپانی سونی تلاش نموده است تا لنز های مانت FE دوربین های میرورلس فول فریم خود را گسترش ببخشد و در کنار آن پاناسونیک در اتحاد با شرکتهایی همچون سیگما و لایکا سعی کرده است تا لنز های مانت L خود را توسعه دهد .
نیکون و کانن در تولید دوربین های میرورلس فول فریم خود هوشمندی بسیار زیادی را نشان داده اند. دوربین های سری Z نیکون علاوه بر لنز های مخصوص میرورلس ؛ با استفاده از آداپتور های FTZ قادر به استفاده از تمام لنز های ساخته شده برای DSLR های نیکون نیز می باشند . کمپانی کانن نیز علاوه بر تولید لنز های RF تلاش کرده است تا تمامی لنز های مانت EF به همراه دوربین های میرورلس آن قابل استفاده باشند .
معرفی بهترین لنز ها برای دوربین های میرورلس APS-C سونی
اندازه کوچک لنز در میرورلس ها یک مشکل اساسی است .
تولید کنندگان دوربین های میرورلس دایما این نکته را گوشزد می کنند که حجم بدنه این دوربین ها کوچکتر بوده و وزن سبکتری دارند . این حالت در مورد لنز های آنان نیز صدق می کند و این یک خطر کاملا جدی است . همواره این واقعیت ناراحت کننده وجود دارد که اندازه سنسور به میزان زیادی تعیین کننده اندازه لنز است و کوچکتر شدن اندازه بدنه لنز در تطابق با دوربین های میرورلس موجب می شود تا مشکلات جدی در زمان حمل و نقل و در دست گرفت لنز و دوربین به وجود آید . به عنوان مثال دوربین های سونی در سری a7 حجم بدنه بسیار کوچکی دارند اما لنز های سونی به خصوص در سری G لنز های بزرگ و نسبتا سنگینی هستند که عدم تعادل در زمان تهیه عکس و تصویر را موجب می شوند.
فیلمبرداری
مسئله فیلمبرداری ؛ حوزه ای است که برتری مطلق را در اختیار دوربین های میرورلس قرار می دهد و برای این حالت دو دلیل وجود دارد
اولا , ساختار دوربین های میرورلس به گونه ای طراحی می شود که روشن بودن دایمی صفحه نمایش مشکلی در آنها ایجاد نمی کند و اتفاقا این دوربین ها برای این شرایط سازگاری بسیار بالایی دارند .
دوما ؛ در فناوری تولید دوربین های میرورلس ، انجام فیلمبرداری و ویژگی های مورد استفاده در فیلمبرداری به میزان زیادی مورد توجه قرار می گیرد .
دوربین های DSLR نیز قادر به انجام فیلمبرداری هستند و ایده فیلم گرفتن با یک دوربین عکاسی در اصل با شروع به کار دوربین های DSLR ؛ به وجود آمده است . دوربین سطح مبتدی نیکون D90 یکی از اولین نمونه هایی بود که امکان ثبت ویدیو با کیفیت HD را فراهم می آورد و مدت زمان کوتاهی پس از آن دوربین کانن Canon EOS 5D II امکان فیلمبرداری حرفه ای با یک دوربین فول فریم را ایجاد نمود .
بررسی قابلیت تعقیب سوژه در زمان فیلمبرداری با دوربین کانن Canon EOS 80D
امروزه تمامی دوربین های سطح حرفه ای همچون Nikon D5, D850 , Canon EOS 5D IV قادر به انجام فیلمبرداری با کیفیت 4K هستند که برای استفاده در انواع فعالیت های حرفه ای مرتبط با صنعت تصویر برداری مناسب است . همچنین دوربین DSLR جدید نیکون D780 از نوعی از فناوری برخوردار است که بسیاری از امکانات دوربین های میرورلس را در زمان فیلمبرداری با آن قابل استفاده می نماید.
دوربین های DSLR در طول زمان فیلمبرداری احتمالا دو مشکل خواهند داشت . قفل شدن آینه در سمت بالا برای مدت طولانی ؛ احتمال بروز آسیب های مکانیکی در این بخش را بیشتر می کند . همچنین سیستم اتوفوکوس بسیاری از دوربین های DSLR برای استفاده از ویزور طراحی شده اند و استفاده در حالت نمای زنده و صفحه نمایش ؛ از کاربرد های آن به شمار نمی آید . به طور کلی دوربین های DSLR برای تولید فیلم های تجاری و تبلیغاتی کوتاه و یا فیلمبرداری های غیر حرفه ای به همراه جلسات عکاسی کاملا مناسب هستند اما دوربین های میرورلس با برخورداری از سیستم های اتوفوکوس مبتنی بر سنسور ؛ قابلیتهای حرفه ای تری را برای فیلمبرداری در اختیار کاربران قرار می دهند .
کمپانی سونی توانایی فیلمبرداری 4K اوور سمپل را در دوربین های سری A7 خود قرار داده است و در حال حاضر تعداد زیادی از محصولات پاناسونیک و فوجی فیلم نیز قادر به انجام فیلمبرداری 4K در 60/50fps می باشند . دوربین جدید کانن Canon EOS R5 با قابلیت فیلمبرداری 8K 30p به میزان زیادی در کانون توجهات قرار گرفته است و اگر چه مشکل گرم شدن بیش از حد دوربین در زمان فیلمبرداری با این کیفیت وجود دارد اما در هر صورت این مشکل به زودی برطرف خواهد شد و قابلیت فیلمبرداری 8K از اکنون در دسترس قرار دارد .
معرفی بهترین دوربین ها با قابلیت فیلمبرداری 4K در سال 2020
نتیجه گیری کلی
اگر شما از آن دسته از عکاسانی هستید که عکاسی بدون صدا در شرایط سخت را انتخاب کرده اید ؛ یک دوربین میرورلس بهترین گزینه برای شما خواهد بود . عملکرد شاتر الکترونیکی برای عکاسی سرعت بالا و بدون صدا همیشه یکی از مزیت های دوربین های میرورلس به شمار می آید . در سمت مقابل برخی از جدیدترین دوربین های DSLR با امکانات مشابه با دوربین های میرورلس ارایه شده اند . به عنوان مثال سیستم اتوفوکوس Dual Pixel CMOS AF در دوربین های کانن EOS 5D IV و EOS 80D و حالت شاتر بدون صدا در دوربین نیکون Nikon D850 از جمله امکانات قابل توجه هستند . دوربین های کانن Canon EOS 90D و Nikon D780 صرفا دوربین های میرورلسی هستند که برای آنها یک آینه نیز کار گذاشته شده است .
چه زمان یک دوربین DSLR انتخاب کنیم ؟
اگر به امکانات زیر علاقه دارید ؛ یک دوربین DSLR بهترین گزینه برای شما خواهد بود :
ویزور اپتیکال بدون تصویر رندر شده . تصویر ویزور شبیه به همان چیزی است که چشم انسان می بیند.
بدنه بزرگ برای راحت تر در دست گرفتن دوربین و لنز .
کلید ها و کنترل های بزرگتر برای کنترل بهتر دوربین .
عکاسی از صحنه های پر تحرک
استفاده از لنز های حرفه ای و بزرگ
چه زمان یک دوربین میرورلس انتخاب کنیم ؟
اگر به ویژگی ها و امکانات زیر علاقمند هستید ، یک دوربین میرورلس بهترین گزینه برای شما خواهد بود
فیلمبرداری طولانی مدت
عکاسی کاملا بدون صدا
شبیه سازی تصویر نهایی در ویزور
عکاسی از سوژه های کمتر متحرک
عدم نیاز به لنز های مختلف
معرفی بهترین دوربین های میرورلس ( بدون آینه ) در سال 2019