به دست آوردن بهترین حالت نوردهی در تصویر ؛ یکی از اصول پایه در عکاسی به شمار می آید و در این مطلب به برخی از راهکار هایی اشاره می کنیم که به شما کمک می کنند تا بهترین حالت نور برای ثبت یک عکس را به دست آورده و تنظیم نمایید .

بعد از قرار دادن سوژه در درون کادر و انجام اصول کادر بندی ؛ نورسنجی و نوردهی به دوربین اهمیت بسیار زیادی دارد . برای نوردهی به دوربین ؛ عوامل زیر دارای تاثیرات زیادی هستند :

زاویه دید

نوع لنز

زمان بندی

خوانش نور

تنظیمات نوردهی

زاویه دید :

محل قرار گیری دوربین و نحوه نگاه کردن آن به سوژه ؛ از تاثیرگذاری زیادی بر نحوه نوردهی و نورسنجی برخوردار است . با تغییر دادن زاویه دید دوربین نسبت به سوژه ؛ نحوه نمایش پس زمینه در تصویر و همچنین تاثیر آن بر میزان نور وارد شونده به دوربین را می توان تغییر داد .

در تصویر فوق ؛ بازتاب نور از سطح آب قسمت زیادی از پس زمینه تصویر را تشکیل می دهد و بنابراین در زمان نوردهی باید دقت نمود تا سوژه دچارنوردهی کمتر از اندازه نشود .در این شرایط استفاده از جبران نوردهی و یا استفاده از فلاش پر کننده توصیه می شود .

با تغییر دادن زاویه دید ؛ بسیاری از اشکالات و ایرادات موجود در ترکیب بندی را می توان برطرف نمود و بنابراین تاثیرات مخرب پس زمینه و سایر عوامل بر نوردهی از این طریق اصلاح می شوند .

انتخاب نوع لنز :

روش ترکیب بندی در تصویر ؛ به میزان زیادی تحت تاثیر انتخاب نوع لنز قرار دارد . با استفاده از یک لنز تله فتو ؛ مقدار کمتری از پس زمینه را می توان به دست آورد و با این روش نواحی بازتاب دهنده نور به درون کادر عکس به مقدار زیادی محدود می شوند .در زمان استفاده از یک لنز واید ؛ مقدار زیادی از پهنه آسمان و نواحی پر نور در درون کادر قرار می گیرند و از این روی حالت نوردهی کلی تصویر تحت تاثیر قرار می گیرد .

بعنوان مثال در تصویر فوق ؛ در زمان استفاده از یک لنز واید ؛ مقدار زیادی از آسمان و پرتو نور خورشید در درون کادر بندی قرار گرفته است . به وسیله یک فاصله کانونی بلند تر این تاثیرات را می توان برطرف نمود .

چند نکته در رابطه با استفاده از مد دستی دوربین

زمان بندی :

زمان انتخاب شده برای عکاسی نیز اهمیت بسیار زیادی دارد . زمان های مختلف روز ؛ تاثیرگذاری خاص خود را در عکاسی از یک صحنه به وجود می آورند .به طور کلی محاسبه و زمان بندی برای به دست آوردن بهترین زمان فشردن دکمه شاتر ؛ یکی از اصول پایه برای عکاسی است و به همین دلیل برای اجتناب از به وجود آمدن هایلایت ها و یا کنتراست های شدید ؛ یک برنامه زمان بندی شده برای عکاسی را باید در اختیار داشته باشیم .

عکاسان حرفه ای به گونه ای زمان بندی می کنند که از ساعت های آبی یا ساعت های طلایی در طول روز ؛ بهترین استفاده را به دست بیاورند .

نکاتی در رابطه با نورسنجی با دوربین

خوانش نور :

قبل از تنظیم نوردهی ؛ نورسنجی با دوربین اهمیت زیادی دارد . واگذار کردن نورسنجی به دوربین ؛ به ندرت موجب محاسبه دقیق مقدار نور خواهد شد و از این روی لازم است تا کنترل نورسنج دوربین به طور کامل در اختیار عکاس باشد .

در هر یک از مود های خودکار یا نیمه خودکار ؛ نورسنجی برای به دست آوردن میانگین نور موجود در صحنه انجام می شود و در این شرایط در صورت تاریک یا روشن تر بودن مقدار نور به دست آمده ؛ از گزینه های جبران نوردهی در دوربین باید استفاده نمود .

یکی از ساده ترین روش ها برای به دست آوردن بهترین حالت نور ، استفاده از گزینه نمای زنده ( لایو ویو ) و انجام نوردهی به صورت دستی می باشد . در این شرایط کنترل گزینه های ایزو ،شاتر و دیافراگم در اختیار عکاس قرار داشته و با استفاده از نمودار های هیستوگرام وضعیت نور را به خوبی می توان کنترل نمود .

توضیح نحوه عملکرد حالت جبران نوردهی در دوربین های عکاسی

تنظیمات نوردهی :

بعد از در نظر گرفتن تمامی عوامل تاثیرگذار در ترکیب بندی و نورسنجی دوربین ؛ اکنون نوبت به تنظیم حالت های نوردهی در تصویر می رسد . برای تنظیمات نوردهی لازم است تا عوامل تاثیرگذار بر نوردهی ( ایزو ؛ شاتر و دیافراگم ) در یک حالت متناسب به گونه ای قرار بگیرند که محور نورسنج دوربین در وضعیت ( 0 ) قرار بگیرد . در این حالت ؛ دوربین تمامی نقاط پر نور و نقاط کم نور را مورد محاسبه قرار داده و بهترین وضعیت نوردهی را به دست می آورد .

در صورتی که سوژه بیش از اندازه تاریک باشد ؛ جبران نوردهی برای روشن تر نمودن آن یکی از گزینه های قابل استفاده است.برای تعیین بهترین حالت نوردهی ؛ tone کلی سوژه را باید در نظر گرفت .