نمایندگی تعمیرات کانن - نمایندگی تعمیرات نیکون

به طور کلی زمانی که صحبت از عکاسی پرتره به میان می آید ؛ عکاسان هنرمند تمایل دارند تا سوژه را از پس زمینه جدا نموده و پس زمینه را مات و محو کنند .

فرمول سریع

قاعده کلی در عکاسی پرتره آن است که برای از بین بردن پس زمینه و برجسته تر نشان دادن سوژه و جدا سازی او از محیط ؛ از بازترین دیافراگم ممکن استفاده شود .

از این روی زمانی که تنها یک سوژه در کادر دوربین داریم استفاده از یک دیافراگم باز مثل F/2.8 به خوبی پس زمینه را محو می کند .

برای عکاسی از 2 یا 3 نفر

دراین شرایط با توجه به نوع قرار گیری افراد در کادر دوربین از دیافراگم f 4 می توان استفاده نمود .

4 نفر یا بیشتر

برای عکاسی از تعداد 4 نفر یا تعداد بیشتری در یک کادر ، مهمترین نکته آن است که تمام افراد حاضر در کادر عکس به صورت شارپ و واضح به ثبت برسند .

در این حالت اگر از یک دیافراگم باز مثل f2.8 استفاده شود ، چشم و صورت همه افراد به صورت شارپ و واضح در تصویر دیده نخواهد شد .

در این حالت دیافراگم 5.6 نقطه شروع مناسبی برای شارپ بودن همه صورت ها در عکس می باشد .

چرا نباید عدد دیافراگم را به یکباره بالا برد ؟

بیشتر کردن عدد دیافراگم موجب جزییات بسیار بیشتری از محیط و پس زمینه خواهد شد و این امر در عکاسی پرتره چندان مطلوب نیست .

در این حالت ؛ عیوب کوچک پوست و صورت به صورت کاملا واضح مورد ثبت قرار می گیرند

و در صورت بالابردن شارپنس عکس ؛ این عیوب با شدت بیشتری نمایش داده خواهند شد .

یکی از مهارت های عکاس در این مواقع آن است که عیوب را تشخیص داده و تا حد ممکن با تکنیک های موجود این عیوب را مخفی نماید .

به طور کلی همیشه ترجیح بر آن است که چشم ها در واضح ترین حالت ممکن قرار بگیرند

و بقیه اجزای صورت شارپ کمتری داشته باشند . به عکس زیر دقت کنید .

در این عکس چشم های سوژه در حالت شارپ و کاملا واضح قرار دارد اما هر اندازه که از چشم ها به سمت شانه های سوژه متمایل می شویم از حالت شارپ شدید کاسته می شود .

موهای روی شانه در عین شارپ بودن نوعی حالت نرمی نیز به خود گرفته اند .

و استفاده از یک دیافراگم کاملا باز علاوه بر ایجاد نرمی در پوست سوژه پس زمینه را نیز به خوبی از بین برده است .