هیچ چیز بهتر از یک برف تازه باریده شده برای ایجاد حالت های دراماتیک در عکس ها نمی تواند باشد  در زمان های عکاسی در فضای باز یا منظره برف یکی از المان های الهام بخش در کادربندی و ترکیب بندی عکس می تواند باشد .

اما عکاسی در هوای برفی کمی چالش برانگیز نیز می تواند باشد و بازتاب های شدید نور درفضای برفی ممکن است موجب ایجاد حالت های glare  و flare در عکس شود . در این مقاله به بررسی نحوه عکاسی در  هوای برفی و روشهای مقابله با چالش های آن می پردازیم .

نورسنجی

بزرگترین چالش در زمان عکاسی در فضاهای پر از برف مسئله تنظیم نورسنج دوربین است . مهم نیست که دوربین DSLR موجود در دست شما تا چه اندازه پیشرفته باشد نکته مهم آنجاست که نورسنج های داخلی دوربین برای سنجش نور از سوژه های نرمال با بازتاب نور متوسط می باشند .

عکاسی از مناظر در تابستان با علفهای سبز ؛ درختان به رنگ سبز تیره ؛ آسمان آبی و ابرهای تیره و سفید و سطوح مختلف بازتاب ها در یک صحنه ؛ موجب ایجاد تعادل در نور وارد شونده به دوربین می شوند و در بسیاری از زمان ها نورسنج دوربین برآورد نسبتا صحیحی از این صحنه ها را به دست خواهد آورد .

به زبان ساده تر در این صحنه ها میانگین صحیحی از نقاط تاریک و روشن موجود در صحنه به دست آمده و در نهایت نوردهی نهایی برایندی از روشنایی کلی با یک تنالیته خاکستری میانی خواهد بود .

در مورد رنگ خاکستری 18 درصد مطالبی را شنیده ایم و به لحاظ فنی خاکستری 18 درصد تنها 18 درصد از نور دریافت شده را بازتاب می دهد. این یک نقطه مرجع و معیار برای سنجش نوردهی در عکاسی در طول سالیان متمادی بوده است .

خاکستری 18 درصد با تنالیته میانه دقیقا در نقطه ای وسط سیاه مطلق و سفید مطلق قرار می گیرد و اجسام دارای این رنگ تنها 18 درصد از نور را بازتاب می دهند . و دوربین های عکاسی نیز در حالت عادی چنین تصور می کنند که اجسام موجود در محیط تنها 18 درصد ازنور را بازتاب می دهند .

به طور معمول برف تازه بر زمین نشسته بسیار روشن تر بوده و بازتاب نور بسیار شدیدی دارد اما دوربین این برف را خاکستری رنگ در نظر گرفته و تصور می کند که برف 18 درصد از نور را بازتاب می دهد و به همین دلیل است که در بیشتر عکس های گرفته شده در هوای برفی , رنگ برف به صورت تیره تر و کم نورتر دیده می شود .

حالت های نورسنجی :

بسیاری از دوربینها دارای مود های متفاوتی برای نورسنجی هستند واگر چه در تمامی دوربین ها مود های نورسنجی به صورت همسان دیده نمی شوند اما برخی از این مود ها در تمامی دوربین ها قابل مشاهده و استفاده می باشند.

مود نورسنجی Evaluative به طور مستقیم با نقاط فوکوس دوربین در ارتباط می باشد و نور های موجود در نقاط فوکوس دوربین با بازتاب های نور به دست آمده از نواحی دورتر از نقاط فوکوس در صحنه مورد بررسی قرار گرفته و سیستم نورسنج دوربین تلاش می کند تا برآورد دقیقی از مقایسه نورهای موجود در صحنه به دست آورد .

این الگوی نورسنجی در زمان عکاسی از سوژه های انسانی در فضای معمولی مناسب است اما در زمان عکاسی در فضای برفی ممکن است کارایی چندانی نداشته باشد .

نورسنجی در حالت Spot اطلاعات نورهای بازتاب داده شده در صحنه را تنها از بخش هایی از صحنه به دست می آورد که این بخش ها تنها ۳ درصد از کل کادر مورد عکاسی را تشکیل می دهند .

در حالت نورسنجی Partial شبیه حالت قبل است اما در اینجا بخش های بزرگتری از کادر عکس مورد ارزیابی قرار گرفته و ۱۰ درصد از صحنه تحت پوشش نورسنجی قرار داده میشود .

نورسنجی در حالت Center-weighted Average کل صحنه دید را مورد ارزیابی قرار می دهد اما تمرکز دوربین بر روی بخش های میانی تصویر می باشد و بر خلاف مود Evaluative روشنایی بخشهای مختلف تصویر را مورد مقایسه قرار نمی دهد .

اگر چه به طور پیش فرض استفاده از مود Evaluative برای بسیاری از صحنه ها مناسب است اما در مود های نیمه اتوماتیک و خلاقانه دوربین های عکاسی هر یک از حالت های نورسنجی قابل انتخاب و استفاده می باشند .

در زمان عکاسی از صحنه های برفی هر یک از این مود های نورسنجی را با توجه به نوع کادر و سوژه می توان مورد استفاده قرار داد .

به عنوان مثال اگر در مرکز تصویر در یک صحنه برفی یک سوژه پر کنتراست قرار دارد می توان از مود نورسنجی Evaluative استفاده نمود زیرا این مود تاکید بیشتر بر نورسنجی از ناحیه مورد فوکوس شما حتی اگر در خارج از مرکز کادر قرار داشته باشد ، انجام می شود .

اما اگر صحنه مورد عکاسی دارای بازتاب نور یک دست و یکسان می باشد حالت Center-weighted Average برای به دست آوردن یک نوردهی کلی مطلوب ؛ به خوبی عمل می کند .

حالت های نورسنجی Spot و Partial در رابطه با سوژه های دارای کنتراست شدید و یا در زمانی که شما قصد دارید تا سنجش دقیقی از یک بخش از سوژه یا صحنه به دست آورید مناسب می باشند اما هر دو این حالت ها تنها بخش هایی از صحنه رامورد بررسی و ارزیابی قرار می دهند .

این الگوهای نورسنجی در زمان هایی دارای کاربرد مفید هستند که از کلید AE-L بر روی بدنه دوربین استفاده شود .

متاسفانه در زمان عکاسی از صحنه های برفی با تمام دقت های به کارگرفته شده برای دستیابی به یک سنجش صحیح برای ارزیابی نورهای موجود در صحنه ؛ در بسیاری از موارد حالت کمبود نوردهی مشاهده می شود که بهترین کار برای برطرف کردن این چالش استفاده از ابزاری دیگر در دوربین های عکاسی به نام جبران نوردهی می باشد .