لنز های نیکون در سری DX به صورت خودکار یک ضریب کراپ 1.5x را به صورت پیش فرض بر روی دوربین های فول فریم به وجود می آورند . خاموش کردن و غیر فعال نمودن حالت کراپ در زمان کار با این لنز ها نیز موجب ایجاد حالت وینیت ( سیاه شدن گوشه های تصویر ) به هنگام عکاسی می شود .
به طور معمول در زمان انتخاب یک لنز سه فاکتور مورد توجه قرار میگرند و این سه فاکتور عبارتند از : کیفیت تصویر ؛ وزن و قیمت. گاهی اوقات طراحی و شکل ظاهر خارجی بدنه لنز مورد توجه قرار داده می شود . یکی از نمونه های اصلی از لنز هایی که به طور عموم مورد توجه عکاسان واقع می شود لنز پرایم 50mm f/1.8 است که بسیاری از کمپانی های تولید کننده ساخت آنرا در دستور کار خود قرار می دهند . لنز 100 میلیمتری ماکرو f/2.8 نیز نمونه ای دیگر از لنز های پر کاربرد و مورد توجه کاربران حرفه ای می باشد .در انتخاب هر یک از این لنز ها شما هرگز دچار اشتباه نشده اید و هزینه انجام شده بابت خرید آنها را به هدر نداده اید .
در این مطلب در رابطه با یک لنز دیگر صحبت خواهیم نمود و این لنز می باشد . در بازار محصولات عکاسی تعداد زیادی از لنز های 135mm f/2 وجود دارند و در حالیکه طراحی و ساختار همه آنها ویژگی های یکسانی را ارایه نمی دهند اما در بسیاری از ویژگی ها و کارکردها دارای اشتراکات زیادی هستند . دلایلی که موجب می شوند یک لنز 135mm f/2 را برای کار های عکاسی حرفه ای انتخاب نماییم به شرح زیر می باشند :
در موارد متعدد و در بسیاری از آموزشهای ارایه شده ، در رابطه با لنز ها صحبت‌کرده ایم و‌اهمیت و‌کاربرد هر یک از لنز ها را مورد اشاره قرار داد ه ایم . اما باز هم در بسیاری از سوالاتی که دوستان مطرح می کنند ، عدم آگاهی از لنز ها به چشم می خورد ، باز هم در این رابطه ، صحبت خواهیم کرد و اهمیت لنز ها را دوباره بررسی می کنیم