روش ثبت پرتره های ورزشی به صورت خلاقانه
چهره افراد ورزشکار به طور معمول از انواع چهره های مناسب برای به دست آوردن پرتره های دراماتیک و تاثیرگذار می باشند و به طور خاص عکاسی از این افراد در لباس مخصوص و محل انجام فعالیت های ورزشی به میزان زیادی بر تاثیرگذاری و حالت های دراماتیک پرتره این افراد می افزاید . انجام یک پرتره ورزشی در فضای خارج از استودیو مستلزم روبرو شدن با برخی از شرایط و برطرف نمودن بعضی از چالش ها می باشد و در این مطلب به طور ساده شیوه انجام اینکار را مورد اشاره قرار می دهیم .
فلاش های اسپیدلایت ابزار هایی هستند که به میزان زیادی بر حالت های دراماتیک عکس می افزایند . در یک پرتره ورزشی در فضای باز ؛ استفاده از دو عدد فلاش اسپیدلایت برای ایجاد یک الگوی نورپردازی ضربدری علاوه بر خنثی سازی اثر نورهای موجود در آمبیانس ؛ حس دراماتیک بیشتری را در چهره فرد ورزشکار به وجود می آورند .
برای ایجاد یک الگوی نورپردازی ضربدری ؛ یکی از فلاش ها را در محیطی پشت سوژه قرار داده و زاویه تابش آن به سمت دوربین می باشد . نور به دست آمده از تابش این اسپیدلایت ، حاشیه بدن سوژه از قسمت پشت را نوردهی می نماید و موجب جداسازی بهتر سوژه از پس زمینه می شود. دومین فلاش اسپیدلایت را روبروی سوژه قرار می دهیم تا فرایند نوردهی به صورت او را انجام دهد .
در عکاسی با نور طبیعی ، تنها چالش پیش روی عکاس ؛ ثبت مقدار صحیح نور موجود در صحنه است اما در زمان استفاده از نور مصنوعی به همراه نور طبیعی ، تغییرات و تنظیمات مختلفی را در حالت های نوردهی به دوربین باید انجام نمود . در اینجا برای عکاسی از مود نوردهی دستی دوربین استفاده می شود و در مرحله اول قبل از روشن کردن فلاش های اسپیدلایت ؛ با استفاده از نورسنج دوربین ؛ تنظیمات نوردهی در وضعیتی تنظیم می شود که پس زمینه سوژه دارای حالت نوردهی تاریک باشد .
کار با نور طبیعی :
برای دستیابی به یک جالت نوردهی متوازن ؛ ابتدا تنها وضعیت نور طبیعی را در نظر بگیرید . زاویه دید دوربین را انتخاب نموده و دوربین را در وضعیت تنظیمات دستی قرار دهید . ایزو را در عدد 100 قرار داده و از سرعت شاتر معادل 1.200 ثانیه استفاده کنید . برای تنظیم دیافراگم لازم است تا یک شات تست اتجام دهید اما درنهایت از دیافراگمی در محدوده 5.6 استفاده کنید .
کاهش نوردهی :
ترفند اصلی در استفاده از این تکنیک ؛ آندراکسپوز نمودن نور امبیانس است . با استفاده از تنظیمات نوردهی مورد اشاره در قسمت قبل ؛ اکنون با کوچکتر نمودن دیافراگم مقدار نوردهی را دو استاپ کاهش دهید . استفاده از دیافراگم 11 موجب دو استاپ تاریکتر شدن صحنه نسبت به وضعیت مورد اشاره در فوق خواهد شد .
فلاش اول را در قسمت پشت سوژه نصب کنید
ابتدا فلاش پشت سوژه را نصب کنید . آنرا در قسمت پشت سوژه به گونه ای قرار دهید که سمت تابش نور به طرف پشت سوژه و در زاویه مقابل دوربین قرار داشته باشد .
حاشیه و لبه های سوژه را ببینید
با انجام چند تست شات ؛ وضعیت تابش نور بر حاشیه و لبه های سوژه را کنترل کنید . در این شرایط هایلایت های ناشی از تابش نور بر لبه های سوژه باید در شات های آزمایشی به خوبی دیده شوند . تابش نور پشت سر بر هر ناحیه از صورت سوژه یک نوع تخریب به شمار می آید و از این روی در صورت مشاهده این وضعیت ؛ می بایست آنرا اصلاح نمود .
تابش نور اصلی به صورت سوژه
با اتمام تنظیمات نور پشت سوژه ؛ نوبت به تنظیم نور اصلی می رسد که وظیفه آن نوردهی بر روی صورت سوژه می باشد . فلاش را در وضعیت دستی و در حالت Optical Slave قرار دهید تا به صورت همزمان با فلاش دوم ، قادر به تاباندن نور باشد .
همانند مرحله قبل ممکن است در اینجا نیز به انجام چند شات آزمایشی نیاز داشته باشید تا تاثیرات ناشی از تابش منابع نور را به خوبی تحت کنترل داشته باشید . زاویه تابش نور اصلی باید به گونه ای باشد که سایه تشکیل شده از بینی ؛ ناحیه ای در گوشه لب سوژه را لمس کند .