نکات استفاده از پرسپکتیو و اندازه در عکاسی

جهان پیرامون ما یک دنیای سه بعدی است و ما تمام اجسام و موجودات را به شکل سه بعدی مشاهده می کنیم اما در عکس ها تنها دو بعد از سوژه ها دیده می شوند . برای قرار دادن بعد سوم اشیا در عکس ؛ می بایست پرسپکتیو یا عمق را در یک عکس به وجود آورد . اما سئوال اصلی اینجاست که پرسپکتیو چیست و چگونه می توان آنرا در عکس اضافه نمود ؟

به دلیل آنکه بعد سوم در یک عکس قابل مشاهده نمی باشد از این روی می بایست اثر یا حالتی را در عکس به وجود آورد که نشان دهنده مفهوم عمق در یک عکس باشد و این عامل به واسطه رابطه میان عناصر موجود در درون قاب تصویر به وجود می آیند . نمایش فاصله میان اجزای تصویر می تواند در نهایت احساس عمق دریک تصویر را به وجود بیاورد . در این رابطه ذهن انسان نیازمند تشخیص آن است که کدامیک از عماصر موجود در کادر در فاصله ای نزدیک قرار داشته و کدامیک از عناصر و عوامل در فاصله ای دورتر قرار دارند و در صورتی کهاین حالت را با موفقیت در یک تصویر به وجود بیاوریم ؛ پرسپکتیو و بعد سوم در یک تصویر را ایجاد نموده ایم .

انواع پرسپکتیو

 پرسپکتیو لنز

لنزی که شما برای عکاسی انتخاب می کنید غ صرف نظر از اینکه یک لنز واید و یا یک لنز تلهه فتو باشد ؛ تا حدی در پرسپکتیو به وجود آمده در تصویر تاثیر گذار می باشد .در اینجا اگرچه پرسپکتیو به صورت واقعی تغییر نمی یابد اما به واسطه انتخاب نوع لنز می توان تاکیدی را بر روی آن به وجود آورد . در لنز های واید انگل , به واسطه نمایش بیشتر فاصله اجزای تصویر نسبت به یکدیگر ؛ نوعی حالت پرسپکتیو و عمق به صورت واقعی به وجود آورده می شود . لنز های تله فتو موجب ایجاد نوعی حس جمع شدن اجزای تصویردر کنار یکدیگر می شوند و از این روی در میابیم که نوع لنز به میزان زیادی در ایجاد عمق و پرسپکتیو در یک عکس تاثیر گذار می باشد .

 خطوط و پرسپکتیو

خطوط موازی در یک تصویر نوعی احساس دورشدن و فاصله گرفتن را به ذهن انسان متبادر می سازند . خطوط موازی در یک تصویر هرگز به یکدیگر نمی رسند و با هم تلاقی نخواهد نداشت اما در درون عکس چنین وانمود می شود که این خطوط در نقطه ای در بی نهایت همدیگر را قطع خواهند کرد . این حالت نوعی خطای دید و خطای ذهن می باشد که به وجود آورنده احساس فاصله و دوری در ذهن بیننده می باشند . این حالت به طور خاص با استفاده از لنز های واید انگل بهتر نشان داده می شود . در این حالت از فاصله کانونی موسوم به نقطه محو شدن استفاده کنید . نقطه محو شدن نقطه ای است که در آن خطوط به سمت ابدیت محو می شوند .

پرسپکتیو کاهش دهنده

پرسپکتیو کاهش دهنده اشاره به مفهومی است که اندازه اجسام و اشیا را برای چشم انسان قابل مشاهده می نماید . به عنوان مثال ردیفی از تیر های چراغ برق که در فاصله ای دور محو می شوند را در نظر بگیرید . در ذهن ما چنین تصور می شود که تمامی این تیر های چراغ برق دارای اندازه ای یکسان می باشند . اما به دلیل آنکه تیر های چراغ برق به تدریج کوچکتر دیده می شوند ذهن ما چنین تصور می کند که آنها در فاصله ای دورتر واقع شده اند . استفاده از این حالت در عکاسی یک شیوه بسیار موثر برای ایجاد مفهوم عمق و بعد در درون عکس می باشد . برای به دست آوردن این حالت حصار ها ، درختان ؛ خطوط برق و تلفن ؛ و سایر اجسام و اشیا تکرار شونده را در درون عکس خود بکاربگیرید تا نوعی حس عمق و بعد را در عکس به وجود بیاورید .

مقیاس و مقایسه

برای ایجاد یک شاخص و معیار در درون عکس ؛ عناصری را در درون کادر تصویر قرار دهید که اندازه و ارتفاع آنها برای مخاطب قابل تشخیص می باشد . به عنوان مثال قرار دادن یک انسان در کنار یک سوژه بزرگ مثل یک آبشار یا یک سد بسیار بزرگ ؛ نشان دهنده میزان حجم و بزرگی سوژه مورد نظر خواهد بود زیرا اندازه طبیعی فرد در این تصویر برای مخاطب قابل تشخیص می باشد . در صورتی که اندازه یکی از سوژه های موجود در درون کادرتصویر برای بیننده قابل تشخیص باشد ، میزالن بزرگی سوژه اصلی به صورت آشکار ؛ نمود پیدا خواهد کرد .