اهمیت نقطه کانونی در عکس
نمایندگی کانن - نقطه کانونی بخشی از تصویر است که چشم بیننده را به سمت خود جلب می کند و در واقع این نقطه مهمترین بخش یا ناحیه از تصویر است که عکاس تمایل دارد تا ویژگی های آن به صورت برجسته تر دیده شود.
و اگر یک عکاس از اهمیت و نقش نقطه کانونی و نحوه ایجاد آن در عکس آگاهی نداشته باشد ؛ به سختی می تواند هدف از گرفتن یک عکس را به طور آشکار تبیین نماید .
عکاسان حرفه ای برای به دست آوردن یک نقطه کانونی به صورت مطلوب ؛ به سختی تلاش می کنند و اگر شما در ابتدای راه هنر عکاسی قرار دارید ؛
باید به خوبی یاد بگیرید تا بتوانید یک نقطه کانونی موثر در درون قاب تصویر به وجود بیاورید.
قانون یک سوم
این یکی از اساسی ترین قوانین در آفرینش یک عکس است و در هر سطح حرفه ای باید به طور صحیح مورد اجرا قرار بگیرد .
اگر به خوبی بدانید که نقطه کانونی تصویر در کدام قسمت از کادر باید قرار بگیرید ؛ بنابرین همیشه می توانید یک عکس عالی ثبت کنید .
به طور معمول نقطه کانونی یک عکس باید جایی خارج از مرکز کادر تصویر باشد . با استفاده از قانون یک سوم می توان نقطه کانونی را در جایی قرار داد که به راحتی توسط مخاطب مورد شناسایی قرار بگیرد .
به طور طبیعی چشم انسان تمایل دارد تا در یک کادر مستطیل شکل به محل برخورد خطوط عمودی و افقی توجه نماید .
از این روی نقطه طلایی در قانون یک سوم مناسب ترین محل برای قرار دادن نقطه کانونی می تواند باشد .
نقطه فوکوس انتخابی :
این یکی از موثر ترین روش ها برای جلب توجه بیننده به سمت سوژه در نقطه کانونی است .
برای استفاده از این تکنیک نیاز دارید تا از ترکیب نقطه فوکوس و تنظیمات دیافراگم به صورت متناسب برای ایجاد یک نقطه کانونی استفاده نمایید .
به طور کلی می دانیم که در دیافراگم های نسبتا باز مقدار کمتری از کادر تصویر در فوکوس قرار میگیرد و مقداری از پیش زمینه و پس زمینه از وضوح دید و فوکوس خارج می شود .
در یک دیافراگم باز با انتخاب دقیق محل نقطه فوکوس ؛ به آسانی می توان ناحیه مورد تاکید در عکس را تعیین نمود .
هر اندازه لنز از فاصله کانونی بلند تری برخوردار باشد ؛ عمق میدان کاهش یافته و از این روی نقطه دقیق فوکوس که همان نقطه کانونی عکس است را راحت تر می توان تعیین نمود .
3 – نوردهی
با ارایه نوردهی کمتر در بخش هایی از تصویر ؛ سایر بخش های آن روشنایی و کنتراست بیشتری به دست می آورند .
در صورت استفاده موثر از این تکنیک مهمترین بخش تصویر را که همان نقطه کانونی است ؛ به نحو بهتری در کانون دید مخاطب می توان قرار داد .
این حالت به طور خاص در زمانی بهتر کار می کند که سوژه شما کمی روشن تر از قسمت های کمتر نوردهی شده در تصویر باشد .
۴ – منبع نور
در صورتی که شما از فیزیک نور و نحوه عملکرد آن آگاهی داشته باشید ، این عامل بهترین عملکرد را برای شما ارایه خواهد داد.
نحوه ورود نور به صحنه و زاویه تابش آن بر سوژه از جمله مهمترین فاکتور هایی هستند که باید مورد توجه قرار بگیرند حالت تابش خورشید در زمان های عصر گاهی به گونه ای است که نور از وضعیت نرم تری برخوردار بوده و سایه ها نیز کمی روشنتر دیده می شوند .
در زمان ثبت تصویر ؛ نورسنجی از این ناحیه موجب آن خواهد شد که سایر نواحی تصویر به صورت تیره تر دیده شوند و در این حالت تصویر دارای یک نقطه کانونی خواهد بود که چشم مخاطب را به سمت خود جلب می نماید .
استفاده از این تکنیک برای زمان شب نیز مناسب خواهد بود . در حالت وجود یک منبع نور بر یک سوژه جدا افتاده از محیط ؛ از این وضعیت می توان برای ایجاد یک نقطه کانونی بسیار عالی در تصویر استفاده نمود .
5 – چشم ها
با قرار دادن چشم های سوژه بر روی نقاط طلایی در تصویر ؛ چشم مخاطب بلافاصله به این نقطه کشیده خواهد شد .
زمانی که چشم سوژه بر نقطه ای در عکس خیره می شود ، به صورت نا خودآگاه چشم مخاطب نیز مسیر نگاه سوژه را تعقیب خواهد نمود و این نقطه می تواند یک نقطه کانونی اصلی در تصویر باشد .
6 – دو نقطه کانونی
گاهی اوقات ممکن است دو نقطه کانونی در تصویر وجود داشته باشند و در هر صورت رقابت میان این دو نقطه در تصویر وجود وجود داشته باشد .
در این شرایط نقطه اصلی باید از حجم گسترده تری برخوردار باشد و چشم مخاطب را به سمت خود جلب نماید .