استفاده از رنگ ها برای انجام یک ترکیب بندی قوی در عکاسی

رنگ یکی از ضروری ترین عناصر در ترکیب بندی یک عکس به شمار می آید و همگان به خوبی از این نکته آگاهند که رنگ های شدید یکی از عوامل جلب توجه مخاطب در یک عکس به شمار می آیند . اگر تا کنون به این مسئله اندیشیده اید که چرا تعداد بسیار زیادی عکس از صحنه ای غروب آفتاب و گل ها و گیاهان وجود دارند باید بدانیم که وجود رنگ ها یکی از عوامل جذب کننده برای ثبت چنین عکس هایی می باشند.

در عکاسی رنگ ها دارای کارکرد های متفاوتی هستند . اولا ؛ رنگ موجب جلب توجه بیننده می شود و به دلیل آنکه این ویژگی از رنگ ها بسیار ملموس و در دسترس می باشد ؛ بسیاری از عکاسان و هنرمندان سایر ویژگی ها و کارکرد های پیچیده تر رنگ ها را فراموش می کنند . رنگ ها می توانند مود و حالت عکس را تغییر دهند و از آنجا که رنگ ها یکی از اقلام بسیار مهم و ضروری در ترکیب بندی عکس هستند بنابراین عکاسان باتجربه از رنگ ها به بهترین نحو ممکن در تعیین وضعیت ترکیب بندی یک عکس استفاده می کنند .

جلب توجه بیننده

استفاده از رنگ ها برای جلب توجه بیننده یکی از اولین و ساده ترین روشها در ترکیب بندی یک عکس به شمار می آید .در این شیوه رنگ چشم مخاطب را متوجه خود نموده و تمرکز او را بر ناحیه ای از عکس جلب می کند . علاوه بر این رنگ ها موجب می شوند تا بیننده مدت زمان طولانی تری را برای نگاه کردن به یک عکس اختصاص دهد . زمانی که مخاطب به دنبال سوژه در درون عکس می گردد ، رنگ می تواند موجب جلب توجه سریع او شود .

رنگ ها از دو طریق می توانند موجب جلب توجه بیننده شوند . روش اول استفاده از رنگ های بسیار اشباع و غلیظ و برجسته شده می باشد . نمونه این حالت را می توان در صحنه های غروب آفتاب بسیار دراماتیک مشاهده نمود .

روش دوم استفاده از آمیزه ای از رنگ های متضاد با هم می باشد . نمونه این حالت را می توان در مجموعه ای از رنگ های پاییزی مشاهده نمود که آمیزه ای از برگ های زرد ؛ قرمز ؛ نارنجی و می باشند .

حالت

تنظیم حالت و بار عاطفی و روحی و روانی یک عکس با استفاده از رنگ ها ؛ یکی از کارکرد های پیچیده رنگ ها برای استفاده در تنظیم ترکیب بندی یک عکس می باشد . رنگ های مختلف دارای بار عاطفی و روانی متفاوتی می باشند و از آنجا که تعداد زیادی از رنگ ها در محیط وجود دارند امکان قرار دادن همه آنها در یک عکس و استفاده از حالت روانی آنها برای تاثیر گذاری بر مخاطب وجود نخواهد داشت از این روی همیشه لازم است تلاش شود تا تعداد محدود و انتخاب شده ای از رنگ ها را در ترکیب بندی یک عکس قرار داد تا بتوان تاثیرگذاری مورد نظر بر حالت های احساسی مخاطب را به وجود آورد .

آبی

رنگ آبی ارایه گر حس ارامش و سرما در عکس با توجه به موقعیتی است که این رنگ مورد استفاده قرار می گیرد و این بیانگر نحوه ادراک ما از رنگ ها در طبیعت می باشد . یک اقیانوس عمیق و آرام به رنگ آبی است و آسمان ابری و آرام نیز رنگ آبی را متبادر می سازد . وجود یک توده عظیم یخی نیز تنالیته رنگ آبی را نمایش می دهد . بنابراین عکاسی که تمایل به نمایش حالت و احساس آرامش در یک تصویر است می بایست از اجسام و سوژه های آبی رنگ در تصویر خود استفاده کند .

سبز

رنگ سبز ارایه گر تازگی نشاط و شادابی است . در اینجا نیز حسی که ما از یک رنگ به دست می آوریم به میزان زیادی در ارتباط با تجربه ای است که ما از مشاهده این رنگ در طبیعت به دست می آوریم . معمولا رنگ سبز در فصل بهار و در زمان رویش گیاهان می بینیم . رنگ سبز در عکاسی از مناظر طبیعی برای انتقال حس رویش و شادابی استفاده می شود .

زرد ؛ نارنجی و قرمز

این رنگ ها دارای تنالیته و دمای رنگ گرم هستند و منتقل کننده حس گرما ، آسایش و آرامش می باشند . یک صحنه غروب آفتاب نحوه انتقال حس گرما و آسایش و آرامش در درون قاب یک عکس می تواند باشد .

نور

تا بدین جا ما به مسئله استفاده صحیح از رنگ ها برای انتقال حالت یا مفهومی خاص در یک عکس با استفاده از سوژه ها و اشیا پرداخته ایم اما در هر صورت یک روش دیگر برای حالت در یک عکس با استفاده از رنگ ها وجود دارد و آن استفاده و بکارگیری نور می باشد . زمان های اول صبح و حتی در هنگام غروب آفتاب یک عکاس می تواند از نور های رنگی برای ایجاد یک تاثیرگذاری قوی در عکس استفاده کند . زمان های قبل از طلوع آفتاب و زمانی در حدود 20 دقیقه بعد از طلوع آفتاب بهترین ساعت ها برای استفاده از تلالو نور آبی نرم و ملایم در یک عکس می باشند . از این رنگ نور برای انتقال حس آرامش و صلح در عکس می توان استفاده نمود .

زمان های قبل و بعد از غروب آفتاب نیز زمان های مناسبی برای استفاده از دمای رنگ گرم نور در یک عکس می باشند . این نور ارایه گر حس گرما و آسایش و آرامش در ساعت های طلایی روز می تواند باشد .