زوایای دید در عکاسی چه مفهومی دارند ؟

زوایای دید فاکتور هایی هستند که تاثیر گذاری بسیار زیادی را در یک عکس به وجود می آورند و کمی تغییر دادن زاویه دید نسبت به سوژه موجب ایجاد تغییرات بسیار زیادی در ماهیت و معنا و مفهوم عکس خواهد شد .

در واقع حتی یک تغییر بسیار کوچک در زاویه دید دوربین نسبت به سوژه می تواند موجب ایجاد تغییرات بسیار بزرگی در حالت  های مختلف عکس شود و از این روی دقت و توجه به نحوه کادر بندی و ترکیب بندی یک عکس اهمیت بسیار زیادی دارد . به طور کلی زوایای دید در عکاسی را می توان با دیالوگ شخصیت ها در یک فیلم مقایسه نمود . در هر دیالوگ نحوه رفتار و گفتار یک شخصیت فیلم نمایش داده می شود و در عکاسی نیز ابزار ارتباطی میان مخاطب و سوژه عکاسی ؛ با استفاده از زوایای دید دوربین به وجود می آید .

زاویه نقطه دید

این واژه ممکن است کمی گمراه کننده باشد زیرا شما صحنه عکاسی را از چشم سوژه مشاهده نمی کنید و در عوض نقطه دید ؛ مسیر یا محلی است که سوژه به سمت آن نگاه می کند . این نقطه می تواند جایی در کنار و یا حتی مکانی در پشت سر عکاس باشد .

در صحنه هایی از این دست چنین به نظر می رسد که شخص یا جسمی در سمت چپ یا راست دوربین قرار گرفته و سوژه به آن می نگرد . زوایای دید از این دست ، نوعی حالت روانشناسانه و جذاب بر بیننده به وجود می آورد زیرا سوژه فاقد هرگونه تماس چشمی با مخاطب خود می باشد . و در نتیجه چنین به نظر می رسد که سوژه هیچ گونه توجهی به شما به عنوان مخاطب ابزار نخواهد داشت .

زاویه دید از بالا

زاویه دید از بالا به زاویه ای گفته می شود که در آن لنز در محلی بالاتر از سوژه قرار گرفته است و در حالت معمول ، این زاویه بالا ؛ کمی بالاتر از خط تراز چشم سوژه می باشد و برای ایجاد حالت کلی و تاثیر گذار ، لازم است تا سوژه به بالا و به سمت دوربین نگاه کند . در واژگان روانشناسی ؛ این حالت نوعی احساس فرودستی در رابطه با سوژه را به وجود می آورد .

در نتیجه ؛ زوایای دید از بالا برای سوژه هایی مناسب می باشند که قصد القای حالت معصومیت و بی گناهی آنان در یک عکس را داریم . و در صورتی که قصد ایجاد حس همدردی و مهربانی نسبت به سوژه های خود را دارید ؛ استفاده از این زاویه دید یک راهکار بسیار موثر برای القای این حالت ها می باشد .

البته باید به این نکته توجه داشته باشیم که همواره محدودیت هایی در استفاده از این زاویه دید وجود دارد . بعنوان مثال اگر سوژه شما یک فرد تنومند و قوی هیکل می باشد ، استفاده از زاویه دید از بالا هیچگونه حس همدردی و مهربانی را نسبت به او بر نمی انگیزد بلکه به طور برعکس استفاده از این زاویه دید نوعی حس فکاهی و طنز آلود را در رابطه با سوژه به وجود می آورد .

زاویه دید از پایین

از زاویه دید از پایین برای القای حس اقتدار و قدرت بیشتر نسبت به آنچه که سوژه در واقعیت از آن برخوردار است ؛ مورد استفاده قرار می گیرد . زاویه دید از پایین موجب ایجاد حس برتری سوژه نسبت به مخاطب می شود و از این روی بیانگر قدرت ، اقتدار و فرمانروایی سوژه مورد عکاسی نسبت به مخاطبان می باشد .

همچنین از این زاویه برای بزرگتر و قدرتمند تر دیده شده سوژه نیز می توان استفاده نمود .

زاویه همتراز چشم

زاویه تراز چشم به گونه ای است که گویی به صورت رخ به رخ با سوژه قرار می گیریم . در این حالت دوربین در خط تراز با چشم سوژه قرار می گیرد و از آنجا که این زاویه دید به طور معمول در ارتباطات میان انسان ها مورد استفاده می باشد از این روی به نوعی القا کننده حس صمیمیت و نزدیکی میان مخاطب و سوژه خواهد بود .

در واژگان روانشناسی این حالت به معنای ، زاویه دید همتراز با چشم سوژه به معنای تساوی ؛ برابری ؛ عدم احساس برتری یا فرودستی میان سوژه و مخاطب میباشد .

زاویه دید از کنار

در این حالت زاویه دید دوربین و زاویه نگاه کردن سوژه ؛ در حالت مایل و مورب می باشد و به دو روش به دست می آید :

1- سوژه به دوربین نگاه نمی کند

2 – سوژه برای نگاه کردن به دوربین سر خود را چرخانده است .

در واژگان روانشناسی ؛ عدم نگاه کردن سوژه به دوربین و زاویه دید از کنار ؛ به معنای حس ابهام و عدم توجه سوزه به مخاطب می تواند باشد . و در صورت نگاه کردن سوژه به دوربین از زاویه کناری ، این حالت به معنای توجه ویژه سوژه به مخاطب خواهد بود .