نمایندگی کانن - روش استفاده از نور محیط و نور خورشید در عکاسی معماری و ابنیه

در این مقاله از نمایندگی کانن به بیان این نکته می پردازیم که در عکاسی و در هر یک از هنر های تجسمی ،

نور از نقش بسیار مهمی برخوردار بوده و باید به عنوان یکی از عناصر اساسی در ترکیب بندی مورد ملاحظه قرار بگیرد.

در سبک عکاسی از بنا ها و فضاهای داخلی ؛ نور موجود در محیط اهمیت بسیار بیشتری پیدا می کند

زیرا در این فضا ها ؛ نور موجود در محیط ؛ ساختار و ترکیب فضا را مشخص و نمایان می سازد.

شرایط نور دهی در فضاهای داخلی را در مقایسه با فضاهای باز ؛ به مقدار بیشتری می توان کنترل نمود ؛

اما در هر صورت در هر دو موقعیت فضای بیرونی و فضای داخلی ؛ عکاس باید از توانایی کنترل نور موجود در محیط باید برخوردار باشد  .

عکاسی در شرایط و فضای استودیو ؛ فضایی است که نور به مقدار زیاد تحت کنترل و در شرایط تعیین شده قرار دارد اما زمانی که به بیرون از استودیو قدم می گذاریم ؛

و به ژانر عکاسی از بنا ها و و فضاهای داخلی ساختمان ها قدم می گذاریم ؛ نحوه مواجهه با شرایط نوری غیر قابل پیش بینی و غیر قابل کنترل را فرا بگیریم .

در عکاسی از ابنیه و فضاهای بیرونی ؛ نور خورشید یک عنصر حیاتی است .

و از این روی عکاسان ابنیه و ساختمان ؛ باید از توانایی کنترل نور در همه زمان ها برخوردار باشند.

این یک چالش است ؛ زیرا تنها منبع نور موجود در اختیار عکاس ؛ نور خورشید است و کنترل خورشید و میزان نور آن نیز ؛ قطعا امری دشوار خواهد بود .

اما در هر صورت در این ژانر از عکاسی ؛ برای تولید یک عکس قوی ؛ باید مقدار نور موجود در محیط را کنترل نمود .

عناصر قابل کنترل از نور موجود در محیط عبارتند از :

زمان سال

نوع روز

ساعت روز

کیفیت نور

در عکاسی از بنا ها و ساختمان ها ؛ جهت تابیدن نور ؛ از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و از این روی به طور معمول توصیه می شود که عکاس باید منتظر بماند تا بهترین شرایط نور به دست بیاید .

مقدار روشنایی نور ؛ وضعیت آسمان ؛ کیفیت نور ( نور سخت  یا نور نرم ) از جمله فاکتور های بسیار مهمی هستند در عکاسی از بناها و معماری ؛ اهمیت زیادی دارند .

جهت تابش نور با توجه به ارتفاع سوژه یک فاکتور مهم است که کمک می کند تا بافت و جزئیات بهتری را از یک  بنای معماری بتوان به دست آورد .

نور دهی از قسمت جلو یا قرار گرفتن منبع نور در قسمت پشت دوربین در بسیاری از موارد باعث دستیابی به نتایج مطلوب نمی شود.

در بیشتر مواقع ؛ باید در زمانی از روز اقدام به عکاسی نمود که سطح تابش نور نسبت به سوژه مورد عکاسی در زاویه 45 درجه قرار دارد .

و همانگونه که می دانیم , بهترین زمان برای دستیابی به زاویه تابش 45 درجه خورشید ؛ چند ساعت  بعد از طلوع و یا ساعاتی قبل از غروب آفتاب می باشند .

ساعت های طلایی یا همان ساعت های تابش نور قبل از غروب آفتاب ؛ بهترین زمان ها برای عکاسی در فضاهای بیرونی هستند زیرا در این ساعت نور از گرما و حالت های دراماتیک بهتری برخوردار بوده و سایه ها بسیار عمیق و کشیده هستند.

در ساعت های طلایی روز ؛ نور از نرمی بیشتری در مقایسه با ساعت های میانی روز برخوردار است.

در سرزمین های شمالی ( کره زمین ) در طول فصل تابستان ؛ تنها ساعت های بسیار محدودی از روز ؛ برای عکاسی کردن مناسب هستند .

در این نقاط و در این زمان ؛ خورشید در بالاترین ارتفاع تابش قرار گرفته و روزها بسیار طولانی هستند .

در عرض های شمالی ؛ جهت مستقیم تابش نور ؛ تخریب بیشتری را در سوژه های مورد عکاسی به وجود می آورد .

بنابراین در سبک عکاسی از بناها و معماری , در نظر گرفتن کیفیت نور یک عامل بسیار مهم است .