آموزش عکاسی - انتخاب بهترین دیافراگم برای عکاسی در فضای باز و طبیعت

 آموزش عکاسی - همیشه این سوال مطرح است که چه دیافراگمی برای عکاسی در طبیعت و فضای باز مناسب تر است ؟

و این سئوالی است که به طور معمول در کلاس های عکاسی آکادمی کانن در ایده آل دوربین به آن پاسخ داده می شود .هیچگاه یک عدد ثابت برای تنظیم دیافراگم در شرایط مختلف عکاسی در نظر گرفته نمی شود ؛ اما به طور معمول بهترین دیافراگم برای اینکه از ابتدایی ترین قسمت پیش زمینه تا منتهی الیه پس زمینه در فوکوس و شارپ باشد ؛محدوده ای بین f/7.1 تا f/13 می باشد .

این دامنه دیافراگم به صورت تصادفی بیان نمی شود بلکه بر اساس تجربیات بسیار زیاد می دانیم که این محدوده ؛ دامنه ای است که شارپ ترین دیافراگم لنز ها در آن قرار می گیرد .

پیدا کردن شارپ ترین دیافراگم لنز

اگر شما به تازگی شروع به فراگیری عکاسی نموده اید ؛ تا کنون در رابطه با دیافراگم مطالب زیادی شنیده اید که ممکن است برای شما کمی گمراه کننده باشند اما در هر صورت شارپترین دیافراگم ؛ به نوع لنز شما ارتباط مستقیمی دارد .

به یاد داشته باشید که در آموزش های عکاسی منظور ما از شارپ ترین دیافراگم لنز محدوده کلی ابتدا تا انتهای تصویر است که در وضوح کامل قرار می گیرد .

در اینجا ما به مفهوم عمق میدان اشاره نمی کنیم .در شارپترین دیافراگم لنز ؛ تمامی قسمت های تصویر در حالت شارپ و وضح کامل قرار دارند .در دنیای عکاسی ؛ شارپ ترین دیافراگم لنز را به عنوان (( نقطه شیرین )) می شناسند و این نقطه به طور معمول 2 تا 3 استاپ بالاتر از بازترین دیافراگم لنز قرار دارد .

بنابراین به طور مثال در یک لنز 16-35mm f/4 ، شارپ ترین دیافراگم لنز جایی ما بین f/8 تا f/11 قرار می گیرد و در یک لنز 14-24mm f/2.8 محدوده f/5.6 تا f/8 جایی است که نقطه شیرین لنز ؛ یا شارپ ترین دیافراگم قرار گرفته است.

از آنجا که بسیاری از لنز های حرفه ای دارای بازترین دیافراگم در f/2.8  یا f/4 هستند ِ بنابراین بهترین دیافراگم برای دستیابی به یک تصویر کاملا شارپ جایی در محدوده f/8 یا f/11 می باشد .

همانگونه که پیش از این بیان شد ؛ هرگز یک عدد ثابت برای بهترین دیافراگم وجود ندارد و از این پس علاوه بر ملاحظه این عامل ؛ شارپترین دیافراگم لنز را نیز باید مد نظر قرار دهید .

چه زمانهایی باید از یک دیافراگم باز استفاده نمود ؟

دیافراگم باز ( عدد F کوچکتر ) به طور معمول برای محو کردن جزپیات در پس زمینه استفاده  می شود .

به عنوان مثال با قرار دادن سوژه در یک فاصله نسبتا نزدیک به لنز و همزمان با آن ؛ استفاده از یک دیافراگم باز موجب کاهش عمق میدان , محو شدن پس زمینه و شارپ و برجسته تر شدن سوژه خواهد شد .در زمان های عکاسی در شب و یا شرایط کم نور نیز از یک دیافراگم باز می توان استفاده نمود .

در شرایط کم نور عکاس مجبور خواهد بود تا با استفاده از یک دیافراگم باز ؛ بیشترین مقدار نور موجود در محیط را وارد دوربین نموده و از این روی بتواند از یک سرعت شاتر بالاتر استفاده نماید .در این رابطه به این نکته نیز توجه داشته باشید که مقدار محو شدن پس زمینه ؛ به محل قرار گیری نقطه فوکوس نیز ارتباط بسیار مستقیمی دارد .

چه زمانهایی باید از یک دیافراگم بسته استفاده نمود ؟

به رغم اینکه در یک دیافراگم بسته مقدار بیشتری از فضای عکس در فوکوس دیده می شود ؛ اما توجه داشته باشید ؛ که مقدار کمتری از محیط تصویر در فوکوس قرار دارد .

به طور معمول یک دیافراگم بسته در زمانی مورد استفاده قرار داده می شود که فاصله میان سوژه و پس زمینه بسیار زیاد است و از این روی عکاس تمایل دارد تا بیشترین ناحیه شارپ را در فاصله از نقطه فوکوس به دست بیاورد .

یک مورد دیگر برای استفاده از دیافراگم های بسته زمانی است که خورشید به نحوی پوشیده شده است . با استفاده از دیافراگم در محدوده f16 تا F22 نوعی حالت ستاره ای را در خورشید می توان به دست آورد .

بهترین دیافراگم برای عکاسی در منظره و فضای باز چیست ؟

از آنچه تا کنون بیان شد می توان به این برداشت رسید که بهترین دیافراگم برای عکاسی در فضای باز ؛ به نوع عکس و به نوع لنز شما بستگی خواهد داشت .در یک دیافراگم باز مثل f/2.8 مقدار کمتری از تصویر در فوکوس قرار دارد و در یک دیافراگم بسته مثل f/22 فوکوس شارپ تری را به دست خواهید آورد .

از سوی دیگر در یک دیافراگم بسته مثل f/22 اگر چه مقدار بیشتری از صحنه را در حالت شارپ قرار می دهد اما شارپ ترین بخش آن همانند یک دیافراگم باز دارای جزئیات بسیار بالا نخواهد بود .

و قاعده کلی ما در این بحث آن ست که شارپ ترین دیافراگم یک لنز 2 تا 3 استاپ بالاتر از بازترین حالت آن است که در لنز های حرفه ای محدوده ای بین f/8 تا f/11. می تواند باشد .