500 نکته در تصویربرداری دیجیتال (نکات 451 تا 500)

 

برونداد فیلم (Video Output)

 

سرانجام ما به بهترین بخش می رسیم،  همه کار شما، تسهیم فیلم میان پیام گیران، خواه خانواده، دوستان یا آشنایانی در آن سوی جهان باشند. در این بخش ما به شما چند راهنمایی درباره این­که چگونه باید فیلم را آماده ساخت، می دهیم. می گوییم که چگونه روش های بسیار شناخته شده را برای پخش کار خود، به کار گیرید.

451- چیزهایی برای اندیشیدن (Things to Think About)

پیش از آن­که فیلم خود را به جایی بفرستید، مهم است که چند کار را به انجام برسانید، برجسته ترین آن این است که پیام­گیر کیست و کجا است؟ چندین راهنما برای واگذاری فیلم­تان به تولیدکنندگان یا شرکت های تلویزیونی هست که برای خانواده، خویشاوندان و دوستان به کار 0نمی آیند. البته در نظر داشته باشید در سراسر جهان سیستم های گوناگون تلویزیونی در کارند.

452- به هر روی (At Any Rate)

NTSC سیستم تلویزیونی است که در آمریکا و ژاپن به کار می رود. این سیستم دارای قدرت تفکیک 525 خط افقی است (Resolution) و در هر ثانیه 30 قاب (Frame) تصویر را نشان می دهد.

453- پال (Be a PAL)

در بریتانیا، استرالیا و بیش­تر کشورهای اروپایی، تلویزیون ها و VCRها سیستم PAL (Phase Alternating Line) را به کار می گیرند که در آن با قدرت تفکیک 625 خط افقی نمایش داده می شود، اما با سرعت پایین تر 25 قاب ثانیه. [در ایران سیستم PAL به کار گرفته می شود.]

454- سکام (SECAM)

سیستم تلویزیونی که در فرانسه به کار گرفته می شود و کوته نوشت واژگان Sequential Couleur Avec Memoire است. گونه دیگر آن نیز  MESECAگفته می شود که در خاورمیانه به کار می رود. اگر در اندیشه فرستادن نوار یا DVD به این کشورها هستید، لازم است تنظیمات پیش داشت را در سیستم NLE خود با استاندارد تلویزیونی مناسب، جور کنید تا دستاورد پایانی، سازگار باشد.

455- اندکی جا بگذارید (Saving or exporting)

از دیگر تأثیرات استانداردهای گوناگون در سراسر جهان این است که پهنه امن (Safe Area) صفحه نمایش دگرگون می شود. پهنه امن آن بخشی از تصویر است که نوشتار، بر نگاشت یا رویداد را به گونه ای کرانمند، نشان خواهد داد. هر چیزی که بیرون پهنه امن باشد، خطر بریده یا چیده شدن را توسط تلویزیون دارد. اگر می خواهید DVD درست کنید، به Preference (پیش داشت) بروید و گزینه Show Safe Area را برگزینید. سپس آن را به استاندارد وابسته به هر کجا که می خواهید، درآورید. این کار خطوط راهنما را بر نمایشگر، نمایش می دهد، که در آن دکمه های منو و چیزهایی مانند آن می تواند در جایی امن باشد.

456- پشت میله ها (Behind Bars)

میله های رنگی (Color Bars) مانند مقواهای حرفه ای آزمون تلویزیون است. اگر شما فیلم خود را به تهیه کننده یا نماینده کارگزار می فرستید، سنتی است که میله های رنگی را به آغاز سکانس می افزایند تا آن ها بتوانند مونیتور خود را با آن جور کنند. این کار به این علت انجام می شود که استانداردهای کیفی برای تلویزیون یا کار صنفی بالاتر است و آن ها می خواهند ببینند آیا کار شما در بهترین نمود خود، کیفیتی در خور دارد یا نه. میله های رنگی را می توان با نرم افزار تدوینی تان در مرحله صدور (Export)، افزود. از دیدگاه فرادادی (Traditionally) میله های رنگی را بر نمایشگر، برای 59 ثانیه خواهید داشت که با آغاز فیلم، جایی که نشان یک دقیقه خورده، همراه می شود.

صدور فیلم بر نوار (EXPORTING VIDEO TO DV TAPE)

هم­چنان که در بخش های پیش تر درباره تدوین دیدیم، همه برنامه های تدوین غیرخطی (Non-Linear) به شما اجازه می دهند که برش نهایی (Final Cut) فیلم­تان را روی نوار ضبط کنید. نوار در این روزهای DVD و تصاویر اینترنتی ممکن است کلاهی کهنه به چشم آید اما با وجود فرمت های گسترده ای در جهان مانند نوار DV یا VHS، تقریباً برای هر کسی شیوه ای آسان برای دیدن فیلم فراهم آمده است.

457- پرداخت دهی پروژه (Rendering Your Project)

بیش تر سیستم­های تدوین غیرخطی (NLE) پیش نمایش، زمان واقعی جلوه ها و گذارها را ارائه می دهد تا بتوانید آن­چه را که بر آن کار می کنید، ببینید. اما این پیش نمایش ها به نوار داده نمی شوند. به منظور به دست آوردن بخش­های پاک شده، جلوه ها و نوشتارها در پروژه خود بر روی نوار، باید آن­ها را پرداخت دهی (Render) کنید. هنگامی که پروژه شما بر خط زمانی است، بر گزینه Render All کلید بزنید و کامپیوتر پرداخت دهی همه جلوه ها را به انجام می رساند و برای صدور آماده می سازد.

458- انباشت در سخت ران (Save to Hard Disk)

بعضی از سیستم­های قدیمی تر تدوین غیرخطی (NLE) اجازه نمی دهد که مستقیماً از خط زمانی صدور کنید و شما را وادار می کند، کار تدوین شده خود را پیش از صدور مانند یک فایل تصویری انباشت کنید. این کار به سادگی انباشت کردن یک فایل Word است و با گزینش Save Project As، جایی را که می خواهید در سخت ران Hard Disk انباشت کنید، برگزینید و دکمه Ok را بزنید.

459- Crystal Clear

Crystal Blacking برای یکنواخت کردن پیشرفت بازرسانی (Transfering) تصویر از کامپیوتر به نوار با خواباندن (Lay Down) جریان پیوسته داده ها بر نوار، به کار می رود که با فرآیند صدور می تواند، دنبال شود. نوار پایانی خود را در دوربین بگذارید، درپوش عدسی را روی آن بگذارید، دکمه ضبط را بزنید تا نوار به آخر برسد. اکنون نوار پاک شده (Blacked) و برای دریافت فیلم آماده است.

460- فرمت و استاندارد را برگزینید (Choose a Format & Standard)

سیستم­های NLE امروزی همه گونه گزینه های فرمت نوار و استانداردهای تصویری را فراهم آورده است و بسیار مهم است که گونه مناسب آن را برگزینید. اگر شما کار خود را به DV صدور می کنید، DV را برگزینید و نه DV cam را. اگر نوار شما قرار است به آن سوی مرزها فرستاده شود، ببینید چه استانداردی برای گیرندگان نوار به کار می آید و آن را به عنوان گزینه صدور، برگزینید.

461- پیش چرخش (Set a pre Roll)

پیش چرخش (PreRoll) آن اندازه زمانی است که نوار باید بپیچد، پیش از آن که ضبط آغاز شود پیش چرخش می گذارد مکانیسم ترابری (Transport) نوار برای رسیدن به سرعت نرمال و گذراندن آغاز خالی نوار انجام گیرد تا آغاز فیلم­تان کژ و کوژ و یا بریده در نیاید. در جعبه ی پیش چرخش، دست کم هشت ثانیه درنگ پیش از ضبط را گزینش کنید.

462- گزینش سطح پذیرش پایان (Select an Abort Level)

اگر شما کامپیوتری قدیمی تر و کندتری را به کار گرفته اید، یا از یک دیسک سخت کُند صدور می کنید (گرداننده ای که حدود 5200 دور در دقیقه یا کُندتر می چرخد)، امکان آن هست که از فرآیند صدور جا بماند و قاب­ها جا بیافتند. این به معنی از دست دادن تصویر در راه نوار است. جا افتادن شمار زیادی قاب در فیلم شما قابل توجه خواهد بود، بنابراین کامپیوتر، گزینه ای به دست می دهد که واگذاری (Transfer) داده ها پس از شمار معینی از قاب هایی که جا افتاده اند، پایان پذیرد. بیش­تر از یک یا دو قاب جامانده مسئله ساز است زیرا نیاز به جفت و جور کردن دارد، بنابراین شماره پذیرش پایان را کاملاً پایین یا حتی همان شماره یک تنظیم کنید.

463- میله های رنگی را بیافزایید (Add Color Bars)

در جعبه تنظیم صدور، بر جعبه بازبینی که کنارش نوشته  شده، میله های رنگی، کلید بزنید. سپس در پنجرک (Pane) که نمایان می شود، تایپ کنید، 59 ثانیه. شما برای بیش­تر صدورها می توانید از این بگذرید، اما اگر فیلم شما به دست تهیه کننده یا نماینده کارگزار می رسد، میله های رنگی معمولاً ضروری است.

464- صدور (Export)

پس از تنظیم شدن گزینه های صدور، دکمه صدور را بزنید و کامپیوتر فرمان دوربین شما را به دست می گیرد و بازرسانی (Transfering) تصاویر آغاز می شود. این فرآیند اندکی بیش­تر از دیرش (Duration) فیلم شما به درازا می کشد.

صدور فیلم از DV به VHS (Transfering From DV To VHS)

465- فرمت های قدیمی (Old-Fashioned Formats)

فرمت VHS و Betacam از فرمت های Video 8 و DV و MiniDV قدیمی تر هستند. اما می توانید این فرمت های قدیمی را به فرمت های امروزی بازرسانی (Transfer) کنید. دستگاه بازرسانی این فرمت های قدیمی به امروزی یا به بیان دیگر آنالوگ به دیجیتال در بازار موجود است.

466- پیوند دوربین و VCR (Connect Your Camcorder & VCR)

می توانید دوربین خود را به سه شیوه به VCR خود پیوند (Connect) دهید. ساده ترین روش، به کارگیری کابل پیوند AV است که همراه دوربین به شما داده شده است. این کابل jack (فیش) 3.5 میلی متری در یک سر و در سر دیگر همبند (Connector) قرمز و سفیدرنگ (صدا)، و زرد (تصویر)  دارد. این همبندها را می توان به پایه گیرها (Socket) که با رنگ همبندها همخوانی دارد و در پشت یا روی VCR جای گرفته، پیوند داد. یا این­که آن را به سازشگر اِسکارت (Scart Adaptor) (که با دوربین نیز به کار می رود) پیوند داد و پس از آن به پایه گیر اسکارت روی VCR سوار کرد. این ساده ترین یا همه گیرترین پیوندی است که به کار می رود چرا که همه VCRها دارای درونداد AVو بیش­تر آن­ها دارای پایه گیر اسکارت 21 پین یا خار هستند.

467- S-Video

برای کیفیت بالاتر، می توانید برونداد S-Video دوربین را به درونداد VCR، S-Video خود قلاب (Hook) کنید. S-Video سیگنال های (Signals) رنگ و نورنمایی (Chrominance & Luminance) را جداگانه پردازش می کند تا به کیفیتی بهتر برسد، اما بر همه VCRها و دوربین ها فرادست، نیست.

468- حرکت با زمان (Moving with the Times)

در تلاش برای از میان بردن کهنگی و از کارافتادگی، بعضی VCRها اکنون دارای درونداد DV هستند و می توانند سیگنال درونداد DV را برای ضبط آنالوگ بر روی نوار VHS برگرداند (Convert). اگر VCR شما توانایی چنین کاری را دارد، بهترین گزینه ای است که می تواند داشته باشد.

469- Hit it

هنگامی که دوربین به VCR با یکی از روش های بالا پیوند داده شد، صداگذاری سرتاسر (Dubbing Across) فیلم یا نوار، به سادگی ضبط از تلویزیون است. دکمه پخش را بر روی دوربین و دکمه ضبط را بر روی VCR فشار دهید. برخلاف نوار DV، از آن جایی که point برای پاک کردن نوار VHSوجود ندارد، این نوار رمز زمانی (Timecode) ندارد.

VCD یا DVD درست کنیم (MAKE A VCD DVD)

470- MPEG چیست؟ (What’s an MPEG?)

MPEG کوته نوشت واژگان Motion Picture Expert Group یا گروه کارشناسان تصاویر متحرک است. به زبان ساده گونه ای فشرده سازی است. یعنی همه داده های انبوه که فیلم را ساخته است، خُرد تا به اندازه ای درآیند که در یک دیسک جا گیرد، خوشبختانه این کار تنها اندکی از کیفیت می کاهد. DVDها گونه ای را به کار می گیرند که MPEG2 خوانده می شود. VCDها کیفیت پایین تری به نام MPEG یا MPEG1 را به کار می گیرند. حتی یک جور میانه ای هم هست به نام MPEG4 که برای فرستادن فیلم­ها بر روی وب سایت ها یا e-mail کردن آن ها، می توان به کار گرفته شود.

471- چگونه کار می کند؟ (How Does it Work?)

همه برنامه های تدوین فیلم دارای هم فشارنده –واهمفشرده سازی (compressor/ decompressor) هستند که کوته نوشت آن Codec شده است. هنگامی شما MPEG یا MPEG2 را در جعبه تنظیمات صدور (Export) گزینش می کنید، Codec قاب تصویرها را می گیرد، شناسایی می کند که چه دگرگونی بین قاب هر تصویر روی داده است. اگر سکانسی دارید با درختی و جاده ای در پیش زمینه و اتومبیلی که در پس زمینه می گذرد، Codec می داند که نیازی نیست که همه داده ها در پیوند با پیش زمینه انباشت شود، تنها چیزهایی که در پیوند با اتومبیل (موضوع متحرک) در پس زمینه است، انباشت خواهد شد. بنابراین هرچه حرکت بیشتری در فیلم باشد، Codec باید سخت­ تر کار کند.

472- سرعت بیتی چیست؟ (What is a Bit Rate?)

Codec تصاویر را می گیرد و به اندازه سامان پذیر خُرد می کند و این کار با نادیده گرفتن هر چیزی که از قابی به قابی دیگر دگرگون نمی شود، انجام می گیرد. هنگامی که حرکت فراوانی وجود داشته باشد، به معنی دگرگونی فراوان است، پس Codec کم­تر باید دور بریزد و بیش­تر باید نگاه دارد. این جاست که سرعت بیتی به میان می آید. سرعت بیت مقدار اطلاعاتی است که در یک ثانیه از تصویر، جا گرفته است. اگر سرعت بیتی بالا را تنظیم کنید، آن گاه کیفیت فیلم بالاتر خواهد بود، چون Codec داده های بیش­تری درباره دگرگونی ها انباشت خواهد کرد و رد (Track) آن ها را بهتر نگاه می دارد، اما این بدان معنی است که هرچه اطلاعاتی بیش­تری نگاه داشته شود، اندازه فایل هم بزرگ­تر خواهد شد. بازی هم فشرده سازی این است: ترازش (Balancing) کیفیت تصویر در برابر گنجایش دیسک (Disk).

473- (VCD & SVCD)

VCD یا Video Compact Disk و برادر بزرگ پرزرق و برق آن Super VCD یا SVCD تا جایی که در برگیرنده فایل های تصویری هم فشرده شده به MPEG هستند و بر Disk سوزانده می شوند، مانند DVD است. نایکسانی بزرگ بین CD و DVD در همفشرده سازی بیشتر فایل های MPEG بر روی VCD است تا با گنجایش کم دیسک جور درآید. برای همین است که MPEG را بیشتر از MPEG2 به کار می گیرند تا با گنجایش کم دیسک جور درآید. برای همین است که MPEG را بیش­تر از MPEG2 به کار می گیرند.

474- کیفیت و سازگاری (Quality & Compatibility)

VCDها کیفیت تصویری شان مانند VHS است اما برتری هایی دارند. تولید آن ها ارزانتر است؛ با کامپیوتر و بسیاری از دستگاه های پخش DVD، می توان آن ها را پخش کرد و به سادگی برای مردمان دوردست، آن ها را فرستاد. برتری دیگر این است که VCDها را می توان با به کارگیری CD Burner و هم نرم افزار CD Creation یا تدوینگر غیرخطی (NLE) فراهم آورد. چرا که DVDها به سخت افزار و نرم افزارهای گران تر DVD-Creation نیاز دارند. هر چند ارزشی نخواهد داشت اگر دستگاه های پخش DVD، نتوانند VCD را بخوانند.

عجیب است که معمولاً دستگاه های پخش ارزان تر که در بازارهای سراسر جهان فروخته می شود، به گونه ای طراحی شده اند که سازگاری گسترده تری دارند، بنابراین اگر می خواهید VCDها را پخش کنید، معمولاً فکر خوبی است که دستگاه پخش DVD ارزان و امیدوار کننده بخرید.

475- برنامه ای گلچین کنید (Pick a Program)

در واقع گزینه های شما برای VCD درست کردن، بسیار گسترده است. اگر شما کاربر Windows هستید، درخواهید یافت که تقریباً هر برنامه تدوینگر غیر خطی (NLE) دارای گزینه Create VCD در منوی Export خود است. اگر شما نرم افزار تدوین Apple به کار گرفته اید، درخواهید یافت که تنها DVD Creation پشتیبانی می شود. با این همه فرآورده هایی مانند Roxio’s Toast گران نیستند و گزینه VCD را نیز ارائه می دهند. حتی می توانید شبکه اینترنت را به دنبال افزارهای رایگان برای درست کردن DVD، با توجه به کاهش کلان نرخ داده ها، همفشرده سازی با دقت بسیار به کار گرفته می شود و امکان خطای اندکی را باقی می گذارد و این برای نوآموزان، کار را ساده کرده است. درست کردن DVD بنابر این فرآیندی شده که در یک گام انجام می گیرد.

476- درست کردن DVD

گل سرسبد این روزها DVD است که موفق ترین فناوری سرگرمی و نمایش تاکنون بوده است. چرا که به سرعت در بازار رخنه کرد. دیگر هر کس اکنون یک دستگاه پخش DVD دارد و بدان معناست که DVD شیوه ای سرآمد برای در دسترس همگان گذاشتن فیلم­هاست. واژگان فنی و به کار رفته در برنامه های اثر آفرینی (Authoring)، گوناگون است. اما درست کردن DVD یکسان مانده است.

477- DVD, Blu-Ray, HD-DVD

DVD-R و DVD+R دو گونه پذیرفته شده و رقیب از یک فرمت هستند، اما هر دو با دستگاه های پخش خانگی استاندارد پخش می شوند. گونه باز-نوشتنی (Rewritable) آن (DVD+RW و DVD-RW) نیز در دسترس است. دو فرمت نو پدید آمده Blu-Ray و HD-DVD هستند. هر دو با گنجایش ذخیره چند گیگابایتی، برتری بسیار بزرگی ارائه داده اند، اما سخت افزار هر فرمت هنوز با دیگری سازگارنشده است. بنابراین در گزینش آن­ها بپایید.

هر دو فرمت نو، به ضبط کننده – پخش کننده ویزه ای نیاز دارند، چون داده ها با به کار بردن لیزر آبی رنگ نوشته می شود و نه لیزر استاندارد و قرمزرنگ.

478- ابزار نگارش (The Write Tools for the Job)

دو شیوه برای درست کردن DVD از نوار DV وجود دارد، نخست دستگاه ضبط DVD مجهز به FireWire است، دومین شیوه، DVD Burner در کامپیوتر شماست.

479- روش ساده (The Easy Way)

ساده ترین روش به کار بردن دستگاه ضبط DVD با درونداد FireWire است. مانند VCRها، دستگاه های ضبط DVD ضرورتاً دستگاه پخش DVD هم هستند که همچنین برای ضبط از تلویزیون می توان آن را به کار گرفت. با این همه اگرشما دستگاهی را در دست دارید که مجهز به درگاه FireWire است، می توانید به سادگی دوربین خود را وصل کنید (plug-in) و دکمه ضبط را بزنید، درست مانند آن­چه با VHS می کردید. این ساده ترین روش فرستادن کارتان بر DVD است، اما این روش نرمش پذیری (Flexibility) و کنترل نوآورانه ای که سوزاننده (Burner) فراهم کرده را ندارند.

480- Feel the Burn

به کارگیری Burner که درون کامپیوتر شما جای داده شده، بهترین شیوه درست کردن یک DVD است، مانند همانی که در فروشگاه می خرید. اگر برنامه پیشرفته اثر آفرینی (Authoring) داشته باشید شما به راندن منو به پس زمینه، دکمه ها، صحنه های چندگانه، حتی صدای فراگیر (Surround Sound) و زیر نویس دسترسی خواهید داشت. برای درست کردن یک DVD به این شیوه، همه آن­چه نیاز دارید یک سوزاننده (Burner) است که درون کامپیوتر جای می گیرد، که این روزها همه گیر و پیش پا افتاده شده است. یک بسته نرم افزاری اثر آفرینی (Authoring) می گذارد، شما منوها را طراحی و تصاویر را کدگذاری (Encode) کنید.

481- اثر آفرین (Author, Author)

Authoring واژه ای است که برای درست کردن MPEG قابل پخش فیلم­تان و طراحی منویی که با آن کار کند، به کار می رود. بسته های نرم افزاری Authoring، گستره ای از گونه های رایگان که در کامپیوتر شما نصب شده، مانند iDVD اَپل و ClickToDVD سونی تا برنامه های ارزان برای نوآموزان که شما را از میان فرآیند، گام به گام راهنمایی می کند، مانند DVD Workshop از Ulead، همه این شیوه ها به گونه ای از یکدیگر پیشی گرفته اند. برای نمونه می گذارند صدای فراگیر درست کنید، چند وجهی (Multiple Angles)، زیرنویس و جلوه های ویژه درست کنید، مانند DVD Studio Pro از اَپل یا Adobe Encore.  

482- یک بخش نو (A New Chapter)

بخش بندها (Chapter Points) ویژگی ساده ای است که بر DVDهایی که در فروشگاه ها می خرید، هست و نیز می تواند ویژگی باشد بر DVDهای ساخت شما. ما نخست به آن ها اشاره می کنیم چون همه بسته های تدوین که با آن آشنا شده اید، می گذارند تا بخش بندی در فیلم ایجاد کنید حتی پیش از آن­که برنامه اثرآفرینی آن را باز کنید. به سادگی از میان خط زمانی، فیلم را پخش کنید، هد پخش را هرجا که می خواهید نقطه بخش جای گیرد، نگاه دارید. سپس در منوی نشان گذار (Markers)، گزینه Add Chapter Marker را، گزینش کنید.

483- به شیوه ای دیگر نشان بگذارید (To Put it Another Way)

هم­چنین می توانید نشان گذار بخش های فیلم را با برنامه اثر آفرینی بیافزایید. نخستین گام کلید زدن بر منوی File است و گزینش Import یا Get Video است که فیلم DV شما را از دیسک سخت به برنامه اثر آفرینی می آورد، سپس فیلم را می توانید بگیرید و بکشید به پنجره پیش نمایش، آن را پخش کنید و سپس کلید فاصله (Spacebar) را برای نشان گذاری در بخش بندی، بزنید.

484- بر منو چه می گذرد؟ (What’s on the Menu?)

سپس در گام بعدی باید پس­زمینه منو را برگزینید. همه برنامه های اثرآفرینی DVD، با گزیده ای از کلیشه های درون مایه – دار (Themed Templates) همراه شده که می توانید مانند پسزمینه ای، به کار ببرید که دکمه ها روی آن جای می گیرند. این ها را می توان اختصاصی کرد؛ با دگرگون کردن متن به چیزی درخور یا معنی دار و با افزودن عکس یا نقاشی ها و گاهی تصاویر متحرک در حلقه تکرار (Loop).

485- درازی حلقه تکرار (Loop Length)

اگر برنامه اثر آفرینی شما، فیلم های در حلقه تکرار را پشتیبانی می کند، پس خواهید توانست یک تکه فیلم را از گشت زن (Browser) که در بردارنده همه فایل هاست، بگیرید، بکشید و آن را بر منو رها کنید، جایی که در حلقه تکرار پخش خواهد شد. این کار منوی شما را بیش­تر دل انگیز می کند، اما بپایید که تکه درستی از فیلم را برای این کار برگزینید.اگر خیلی بلند باشد فضای دیسک را خواهد گرفت و اگر خیلی کوتاه باشد، تکراری خسته کننده رابه بینندگان خود تحمیل کرده اید. نزدیک به سی ثانیه درازای خوبی برای تکرار است.

486- افزودن دکمه (Add Buttons)

برنامه اثر آفرینی شما، چند دکمه را که از پیش کلیشه (Template) شده، فراهم خواهد کرد. همچنین دکمه ای خواهید داشت با نوشته Add Button که می توانید آن را کلید بزنید تا فرمان های بیش­تری بر منوی خود درست کنید. هنگامی که دکمه های شما بر پس زمینه منو است، فیلم را با کلید زدن بر فایل فیلم وابسته در گشت زن به سادگی به آن­ها بیافزایید و آن را به دکمه درست می کشید.

487- لبه لغزش (Margin of Error)

خوشبختانه، برنامه اثر آفرینی، راهنمایی برای پهنه امن خواهد داشت که به شما نشان می دهد کدام بخش از منو با اطمینان بر هر صفحه تلویزیونی نمایش داده می شود. اگر چنین چیزی را نداشت، یک قاعده ساده به دردبخور می گوید که پهنه خطر را، ده درصد لبه صفحه نمایش به مانند یک مرز، تجسم کنید. این پهنه جایی است که اگر دکمه ها یا عناصر گرافیکی دیگر جای بگیرند، خطر بریده شدن تهدیدشان می کند. کوشش کنید هیچ چیزی را در این­جا، جای ندهید.

488- اختصاصی کردن دکمه ها (Customize Your Buttons)

اکنون که دکمه ها را جاگذاری و فیلم را به آن پیوست کردید، می توانید دکمه ها را اختصاصی کنید. با دوبار کلیک کردن بر متن، به فرض Button 1، می توانید آن را برجسته یا پررنگ کنید و نوشتار توصیفی بیش­تری تایپ کنید. با دوبار کلید زدن بر خودِ دکمه، یک لغزانه () به شما داده می شود که می گذارد از میان فیلم پیوست شده، به آسانی بگذرید تا قاب جور شده ای از فیلم را برای نمایش بر دکمه بیابید.

489- بگذارید ساده باشد (Keep it Simple)

شما که نمی خواهید بینندگان در شاخه های منو گم شوند، آن­چه آن­ها می خواهند، دیدن فیلم شماست. برای همین، ساده نگاه داشتن منوی اصلی تا جایی که می شود، بهترین کار است. یک دکمه برای نوشتار پخش و دیگری که به منوی صفحه دوم پیوند خورده است برای چهره های ویژه (Special Features) و گزینش بخش، ایده آل است.

490- حالت پیش نمایش (Preview Mode)

هنگامی که گمان می کنید منوی شما پایان یافته است، دکمه پیش نمایش را بزنید. این کار بدل دور فرمان (Remote Control) را با همه دکمه هایی که بر نوع واقعی اش هست، بالا می آورد. این را برای شناسایی دور و بر دیسک خود به همان شیوه ای که بینندگان انجام می دهند، به کار گیرید. آیا همه دکمه ها کار می کنند؟ آیا همه آن­ها به چیزی پیوند خورده اند؟ آیا ساختار منو شناخت پذیر هست؟ اگر به همه این پرسش ها بتوانید، بله بگویید، آماده خواهید بود که دیسک را بسوزانید(Burn).

491- سرعت بیتی را برگزینید (Choose Bit Rate)

ما پیش­تر به سرعت بیتی اشاره کردیم، در این جاست که نقش آن­ها نمایان می شود. اگر فیلم شما بر روی دیسک بسیار کوتاه است، احتمالاً می توانید، سرعت بیتی بسیار بالایی نزدیک به 7 یا 8 مگابایت در ثانیه (MBps) را برگزینید. اگر فیلم بلندتر است، به سرعت بیتی پایین­تری برای جور کردن آن نیاز است. هم چنین می توانید (Variable Bit Rate) VBR یا سرعت بیتی دگرگرد را به کار گیرید. این کار می گذارد Codec سرعت بیتی را برای بخش­های پیچیده فیلم افزایش دهد و آن را برای بخش های ساده تر کاهش دهد تا به بهترین تراز کیفیت و هم فشردگی برسید. با جست و جوی وسته (Online) برای محاسبه سرعت بیتی، ابزاری می یابید تا میزان بالا بودن سرعت بیتی، که فیلم­تان می گذارد، به دست آید.

492- سرعت سوزاندن را برگزینید (Choose a Burn Speed)

سوزاننده (Burner) نشانه هایی از سوزاندن را روی دیسک می گذارد. لیزری که دیسک را می خواند از روی بازتابش گوناگون بین تکه های (Patches) سوخته شده و سوخته نشده است که دیسک را می خواند. برای همین است که دقت بسیار اهمیت دارد. هنگامی که می خواهید دیسکی را بسوزانید به شما سرعت هایی مانند 16x، 4x، 2x و ... پیشنهاد می شود. این­ها میزان سرعت سوزاندن لیزر بر روی دیسک را کنترل می کند. مگر به راستی وقت تنگ باشد، در غیر این صورت بهتر است که سرعت پایین­تر را به کار گیرید، چرا که کار سوزاندن با دقت بیش­تری انجام می شود و هم چنین بخش های مکانیکی که سر (Head) لیزر را حرکت می دهد، کم­تر فرسوده و ساییده می شوند.

493- وسته بودن (Going Online)

همه پسندترین شیوه حصول اطمینان از این که همه می توانند، فیلم­تان را ببینید، این است که فیلم را بر شبکه اینترنت وسته (Online) بگذارید، اگرچه  این کار کاهش شدید اندازه تصویر و کیفیت تصویر را به همراه خواهد داشت. اما این هزینه اندکی است که برای دسترس بودن فیلم­تان در سراسر جهان می پردازید. شما می توانید فیلم خود را برای شبکه (Web) از درون خود نرم افزار تدوین کنید و آن را در وب سایت خود بگذارید یا در یک سایت ویژه کار، مانند Atomfilm.com، Mydeo.com، Google’s Video Blog یا Vimeo.com میزبان (Host) کنید.

494- Quicktime

سه فرمت اصلی برای درست کردن، پخش کردن و e-mail کردن فیلم وجود دارد: Realplayer، Quicktime و Windows Media. در جعبه گزینه ای صدور Export نرم افزار تدوین، به شما یک، دو یا هر سه گزینه پیشنهاد می شود. این بستگی به برنامه ای دارد که به کار گرفته اید. Quicktime دستگاه پخش رسانه ای (Media Player) اَپل است، اگرچه مانند هرسه، گونه برای همه سکوهای (Platforms) کامپیوتر، در دسترس است.

Codec H264 که در Quicktime از پیش جای داده شده با هدف ویژه فیلم وب طراحی شده است، هرچند همه این سه دستگاه پخش در آغاز برای فیلم وب (Web Video)، به کار می رفته است، بنابراین همه آن­ها برای این منظور، مناسب هستند.

495- Realplayer

Realplayer، سکوی ناوابسته (Platform-Independent) است و بیش­تر باید پایین-بارگذاری (Download) شود تا این که همراه کامپیوترتان به کار رفته باشد. این دستگاه پخش رسانه، از این که دوره ای می توان آن را به روز کرد، بهره می برد، اما آگاه باشید، گاهی آن، در کامپیوترهای قدیمی می تواند مسائلی به وجود آورد. به روز کردن های دوره ای که آن را پیشتاز نگاه می دارد، معنی دیگری هم دارد و آن این است که گونه های قدیمی دستگاه پخش، همیشه از کار افتاده می شوند.

496- Windows Media Player

از همه – جا – باشی کامپیوترهای ویندوز باید سپاسگزار بود، فایل های WindowsMedia آن­هایی هستند که بیش­ترین سازواری ممکن را با گسترده ترین پیامگیران دارند.

497- اندازه نمایشگر (Screen Size)

با گزینش گونه ای از فایل را که می خواهید بسازید، لازم است که اندازه نمایشگر را برگزینید. کاستن از اندازه نمایشگر، فایل را کوچک تر می سازد. با ارتباطات باند پهن که این روزها همه جا و همه گیر می شود، نیاز نیست که شما تصویر را به اندازه یک تمبر پستی کوچک کنید، اما کاهش معقولانه اندازه، هم برای کاربران اینترنت باند پهن و هم کاربران شماره گیر (Dial-Up)، کاربری خواهد داشت. ما گزینه 240×320 را در فهرست گزیده ها، پیشنهاد می کنیم. جایگزین دیگر این است که برای هر نوع خطوط ارتباطی، چندین نسخه فراهم کنید.

498- سرعت قاب (Frame Rate)

با کاهش سرعت قاب، شمار یک به یک تصاویری که Codec نیاز است هم فشرده کند، به طور چشم گیری کاهش می یابد. اگرچه شما هم­زمان فیلم را پرش دار می کنید، چراکه اثر پایایی تصویری (Persistence of Vision) در این کارها کاهش می یابد. اندازه میانی، نزدیک به پانزده قاب در ثانیه (fps) است. این اندازه به گونه ای قابل مشاهده، کم­­تر نرم و یکنواخت خواهد بود، نسبت به فیلم­های معمولی، اما چندان هم با سکته و وقفه نخواهد بود.

499- صدا (Audio)

از گفتنش متأسفیم، اگرچه صدا را نمی توانید ببینید، اما هم­چنان در فایل فیلم شما فضایی را می گیرد. ما پیشنهاد می کنیم که صدای تک باندی (Mono) را در جعبه تنظیمات رمزگذاری (Encode) گزینش کنید، چرا که اندازه فایل شما کم می شود، بی آنکه صدا به هم بریزد و خراب شود، مگر آن که  داشتن صدای دوباندی (Stereo) ضروری باشد.

500- رمزگذاری (Encode)

با گزینش همه پیش داشت های رمزگذاری، می توانید دکمه انباشت (Save) را بزنید و Codec، ساخت فیلم را با ویژگی دلخواه شما آغاز می کند. این کار بسته به بلندی فیلم، زمان می برد. اما تا این کار به پایان برسد، با آن­چه در این کتاب برای ساخت یک فیلم مطلوب آموخته اید، تا بتوانید به هرکس در هر کجا از این جهان، نمایش دهید، بیاندیشید.

 

500 نکته در تصویربرداری دیجیتال (نکات 351-400) 

500 نکته در تصویربرداری دیجیتال (نکات 401-450)