مقایسه دوربین های کانن R7 و R10

کمپانی کانن  اولین دوربین های میرورلس  APS-C  با مانت RF خود را  معرفی کرد. دوربین جدید کانن  EOS R10 تقریباً در ردیف دوربین های سطح مبتدی  "Rebel" قیمت گذاری شده است و این در حالی است که دوربین کانن  EOS R7 دارای قیمت و ویژگی هایی است که آن را کمی بالاتر از EOS 90D قرار می دهد. با نگاهی به خط تولید دوربین های بدون آینه EF-M  که در حال حاضر موجود هستند ، این دو مدل جدید را هم سطح EOS M5 و M6 II می توان قرار داد.

اگرچه کانن می‌گوید تولید این دوربین ها پایانی برای تولید دوربین‌های EF-S (یا دوربین‌های EF-M) نیست، اما بسیار محتمل به نظر می‌رسد که حرکت این کمپانی برای ادغام APS-C  با خط تولید مانت RF خود باعث می‌شود سیستم‌های موجود کم کم به خط پایان تولید خود نزدیک شوند .

هر دو دوربین، دوربین‌هایی با قابلیت 4K/60p  هستند که می‌توانند با شاتر مکانیکی با سرعت 15 فریم در ثانیه عکاسی کنند و یک رابط فوکوس خودکار قدرتمند و ساده را به اشتراک بگذارند. با این حال این دو محصول جدید تفاوت های اساسی در برخی از ویژگی ها دارند که در ادامه این مطلب به شرح این تفاوت ها می پردازیم

سنسورها: وضوح و میزان عکسبرداری

واضح ترین تفاوت بین این دو دوربین این است که دوربین ارزان قیمت EOS R10 دارای سنسور 24 مگاپیکسلی است در حالی که برای مدل دوربین کانن EOS R7 از یک تراشه سنسور 32.5 مگاپیکسلی استفاده شده است. به ما گفته شده است که هر دو سنسور موجود در این دوربین ها  از سنسورهای استفاده شده در Rebel T8i/EOS 850D و EOS 90D متمایز هستند و در هر دو مورد، Rs های جدید به طور قابل توجهی سریعتر به نظر می رسند.

حسگرهای جدید و پردازنده‌های Digic X به R10 اجازه می‌دهند تا با سرعت 23 فریم در ثانیه در حالت شاتر الکترونیکی عکس‌برداری کند، در حالی که R7 می‌تواند 30 فریم در ثانیه را ارائه دهد. در هر دو مورد، حالت رولینگ شاتر قابل توجهی وجود دارد، به این معنی که سرعت 15 فریم در ثانیه در حالت شاتر مکانیکی ،  شاید برای طیف وسیع تری از سناریوهای عکسبرداری مرتبط تر باشد.

نکته قابل توجه این است که R7 بافر بسیار بزرگتری نسبت به R10 ارائه می دهد و از این لحاظ  آن را به دوربین اکشن توانمندتری تبدیل می کند. ما دریافتیم که R7 می تواند حدود 100 عکس C-Raw با سرعت 15 فریم بر ثانیه بگیرد، و این در حالی است که R10  در این رابطه تنها 30 فریم (2 ثانیه) را مدیریت می کند.

جالب توجه است، در حالی که هر دو این دوربین ها در حالت عکاسی با شاتر مکانیکی می توانند با سرعت 15 فریم در ثانیه کار کنند، R10 فقط می تواند حداکثر سرعت شاتر 1.4000 ثانیه را در مقایسه با R7  1/8000 ثانیه ارائه دهد. R7 همچنین می‌تواند شاتر خود را هنگامی که دوربین خاموش است ببندد تا هنگام تعویض لنز، دسترسی به حسگر را کاهش دهد.

 استابیلایزر درون بدن

اولین تفاوت اساسی که احتمالاً متوجه آن خواهید شد این است که دوربین کانن EOS R7 دارای لرزشگیر تصویر درون بدنه است. این دوربین  اگر با لنز IS با پایه RF  استفاده  شود، دوربین  تصحیح گام و انحراف خود را با لنز هماهنگ می‌کند تا سطح کلی تثبیت لرزش تصویر را افزایش دهد. بسته به اینکه از کدام لنز استفاده می‌کنید و  اینکه در حالت عکس‌برداری یا فیلم‌برداری قرار دارید، حرکات آن تفسیر شده  و چرخش توسط دوربین یا لنز انجام می‌شود.

دایل کنترل

بدنه این دو دوربین نیز بسیار متفاوت است. هر دو دارای دو دایل کنترل هستند و هر دو دارای یک سوئیچ جدید و اختصاصی AF/MF در صفحه جلویی خود، در کنار دستگیره ها می باشند.

 دایل های  جلوی هر دو دوربین تقریباً مشابه هستند و پشت دکمه شاتر قرار می گیرند، اما  دایلهای  عقب بسیار متفاوت هستند. دایل کنترل R10 یک صفحه فرمان معمولی است که روی شانه بالایی دوربین رو به عقب است، در حالی که R7 دارای یک صفحه عمودی کوچکتر است که جوی استیک AF آن را احاطه کرده است.

بسته به اینکه چگونه به آن نگاه می‌کنید، این شماره‌گیر غیرمعمول یا دقیقاً در مجاورت جایی است که انگشت شست شما به هر حال قرار دارد یا به طرز ناراحت کننده‌ای به جوی استیک نزدیک است که می‌خواهید با آن کار کنید.

منظره یاب و صفحه نمایش

EOS R10 (تصویر) نسبت به R10 دارای منظره یاب کوچکتر و LCD عقب با وضوح کمتر است، اما حداقل یک صفحه نمایش لمسی کاملاً بازشونده و چرخان در آن قرار داده شده است .

هر دو دوربین نوید پنل های منظره یاب 2.63 میلیون نقطه ای (1024 x 768 پیکسل) را می دهند، اگرچه وضعیت عناصر اپتیکال آنها نسبتاً متفاوت است . R10 دارای یک منظره یاب نسبتا کوچک با بزرگنمایی 0.59 برابر است، در حالی که R7 یک مجموعه شیشه ای بزرگتر در جلوی پنل OLED خود دارد که یک منظره یاب بسیار بزرگتر 0.72x (معادل) ارائه می دهد. اساساً این تفاوت در اندازه بین ویزور APS-C در EOS 90D و ویزور بسیار بزرگتر و فول فریم در EOS 5D IV است.

بنا بر اعلام کمپانی کانن هر دو پنل با سرعت 120 هرتز کار می کنند .  R7 دارای پنل LCD زیباتری نیز می باشد. هر دو مدل دارای صفحه نمایش لمسی کاملاً مفصلی هستند، اما R7 دارای صفحه نمایش 1.62M نقطه ای است

باتری و کارت حافظه

 برای دوربین کانن EOS R10 از یک باتری LP-E17   استفاده شده اس که تقریباً نصف ظرفیت LP-E6NH مورد استفاده در R7 را دارد و نتایج قابل پیش بینی برای عمر باتری را به وجود می آورد .

یک تفاوت عمده بین این دو دوربین در باتری آنهاست: EOS R7 دارای یک باتری بسیار بزرگتر LP-E6NH با ظرفیت 15.3 وات ساعت است که تقریباً دوبرابر عمر باتری 7.5 وات ساعت LP-E17 در R10 را ارائه می دهد.

EOS R10 دارای یک درگاه کارت SD UHS-II در کنار باتری خود در محفظه ای زیر دوربین می باشد، در حالی که R7 دارای دو شیار کارت است که در کنار دوربین قرار می گیرد. این بدان معناست که دسترسی به کارت‌های R7 بسیار آسان‌تر است، حتی اگر به‌طور خاص خود را از هر دو اسلات استفاده نکنید.

قابلیت های فیلمبرداری و گرمای بیش از حد

در مورد حالت های فیلمبرداری دوربین ها، داستان مشابهی از شباهت و تفاوت وجود دارد. هر دو می‌توانند با استفاده از تمام پیکسل‌های موجود در ناحیه 16:9 که سنسورهایشان را در بر می‌گیرد، با کیفیت UHD 4K تا 30p عکس‌برداری کنند. این به معنای فیلم برداری اوور سمپل  از ناحیه 6K در R10 و تقریبا 7K  در R7 است.

Canon هشدار می دهد که این این حالت فیلمبرداری اوور سمپل ممکن است بسته به دمای دوربین و شرایط محیطی، مدت زمانی در حدود 30 دقیقه داشته باشد. در هر دو مورد، به‌طور خاص فیلم‌های 29.97p را برجسته می‌کند، بنابراین مشخص نیست که آیا این مورد برای ضبط 23.98p نیز صدق می‌کند یا خیر. زمانی که دوربین به طور فزاینده ای داغ می شود، یک نشانگر جدید روی صفحه هشدار می دهد، بنابراین قبل از مواجهه با این محدودیت ها نباید غافلگیر شوید.

هر دو دوربین همچنین می توانند فیلم های UHD 4K/60p را از مناطق بومی (3840 x 2160 پیکسل) حسگرهای خود ضبط کنند. این به معنای ضریب کراپ 1.56 برابری برای R10   با رزولوشن 24 مگاپیکسلی است، اما برش قابل توجه 1.81 برابر از 32.5 مگاپیکسل در دوربین کانن  R7  وجود دارد .

R7 همچنین به شما این امکان را می‌دهد که از تمام عرض سنسور خود، فیلم‌های زیر نمونه‌برداری شده با کیفیت 60، 30 یا 24p (احتمالاً از خط خارج شده) بگیرید. این بدان معناست که شما همچنان می‌توانید بدون نگرانی در مورد گرمای بیش از حد، با زاویه باز در تمام فریم‌ها عکس بگیرید، اما همچنین به این معنی است که سطح جزئیات یا عملکرد نویز حالت بیش از نمونه‌برداری را دریافت نمی‌کنید.

ضبط 10 بیتی

هر دو دوربین می‌توانند ویدیوی 10 بیتی HDR PQ را برای پخش با دامنه دینامیکی بالا با ظاهری طبیعی در نمایشگرها و تلویزیون‌های HDR ارایه دهند ، اما اگر می‌خواهید درجه‌بندی رنگ را انجام دهید، فقط R7 می‌تواند فیلمبرداری 10 بیتی با C-Log 3 را نیز داشته باشد.

گزینه‌های HDR PQ فراتر از فیلم‌برداری هستند، با این حال، هر دو دوربین می‌توانند فایل‌های HEIF 10 بیتی را ضبط کنند و دامنه دینامیکی بیشتری نسبت به نمایشگرهای JPEG معمولی و DR نمایش دهند.

اتصالات

از نظر اتصال، دوربین ها تا حدودی متفاوت هستند. R7 دارای یک پورت USB 3.2 Gen 2 (10 GBit/s) است اما، در حالی که R10 دارای یک سوکت نوع C نیز است، درگاه آن از پورت قدیمی‌تر USB 2.0 (480 مگابیت بر ثانیه) استفاده می‌کند. هر دو دوربین را می توان از طریق این پورت های USB تغذیه یا شارژ کرد.

EOS R7 همچنین دارای سوکت هدفون است که R10 فاقد آن است، بنابراین اگر می‌خواهید سطوح صدا و مانیتور را در حین ضبط بررسی کنید، به دوربین گران‌تری نیاز دارید.

تفاوت دیگر این است که، در حالی که هر دو دوربین می توانند از ریموت کنترل های  راه دور سیمی و بی سیم استفاده کنند، R7 همچنین دارای یک سنسور مادون قرمز است که امکان استفاده از آن را با ریموت های IR مانند Canon RC-6 فراهم می کند.